Koca þehir sensiz
Sokaklarý da çok sessiz
Yüreðim gibi parçalý bulutlu
Çöker kasvet üzerine.
Nereye baksam
Sis perdesi kaplamýþ
Ýçimi ýslatýr gözlerimden dökülenler
Delinmiþ gök kubbe misali
*
Yaðar saçlarýma lapa lapa kar
Alýrým parmaklarýmýn arasýna
Eritirken kar tanelerini ellerim
Ayazda kalan yüreðim yangýn yeri
Sarar gözlerimi çakmak çakmak alev
Zifiri geceden süzülürken günahlarým
Ateþ topu olursun avuçlarýmda
Yanar sol yaným…
*
Çizerim mor geceye dolunayýn resmini
Düþer yakamozlar gözlerime
Kopar o an kýzýlca kýyametler
Çýrpýnýþlar boþuna
Yasak sevdamýz yok olurken
Kursam da yeni bir dünya
Yeniden yolumuza çýkar, damla damla ayrýlýklar
*
Riyakâr bir akþamüstü geldim o þehre
Hangimizin sýrtýnda ki kambursun
Ey gece!
Adýmlarým emin, yürürken sana doðru
Düþer yolum piþmanlýklarýnýn kapýsýna
Oturmuþsun keþkelerinin bir köþesine
Aðlýyorsun yaðmura inat
Dilerdim ki
Hesapta yokken aðlamasaydýn zamansýz…
*
Anlam veremedim
Kanarken yüreðin sancýlar içinde
Vurmuþsun dudaklarýna ket!
Engellesen de yürekten geçenleri
Çýnlar sessiz çýðlýklarýn boþ sokakta
Gözlerin bürünür siyah gecenin matemine
*
Beklerim akþamdan sabaha
Yürürüm sensiz kýzýl þafakta ölüme
Geçti artýk!
Tutma ecel gibi ellerimden
Sus!
Söyleyecek neyin varsa sus!
Yüreðinden artanlarý döksen yüreðime,
Merhem olsa kapanmaz yaralarým.
*
Aðarsa da tan yeri, doðmaz güneþim
Hala akþamdan kalmayým.
Yalnýzlýðýma yarenlik eder gölgem
Aklým firari
Sokaðýnda deli nöbetindeyim.
Bil ki yaný baþýnda
Ýki elim yakanda …
Mustafa KARAAHMETOÐLU
23.01.2017