BAĞIŞLADIM YAĞMURLAR ALTINDA GÖZLERİNİ

kumru sesleriyle geldin
þenlik sözlerle
mühürledin dudaklarýma
gülüþünün eþiklerde býraktýðý dem saatini

umudum boy attý bu bahar
göðün mavi atlasýný yalýn sözcüklerle kuþattým
bayram giysilerinde mutlu çocuklardý
severlerdi kuþlarý sözlerin yarattýðý aydýnlýkla

bir ýrmaðýn yankýsýna düþerdi umut
kýrmýzý kor bir yalnýzlýða
dallarý çýplak aðaçlý hazanlara
çýðlýðý iþitiliyor höyüklerde nar aðaçlarýnýn
tarih kitaplarýnda yazýldýðý gibi deðildir hayat

sonsuz bekleyiþler istasyonudur yaþam
kara kurþun askerlerim yenildi çoktan
günebakan çocukluðum güneþin ardýna saklanýyor
güneþe dön yüzünü diyor seyyahlar
diri ve saydam yaþama

bir kül yýðýný kaldý senden
yaðmurlar altýnda baðýþladým dudaklarýný
kitaplarda þiirlerde aradým seni
kumru sesleriyle ürperirdin baharlarýmda
kanat çýrpan kuþlar ikliminde baðýþladým seni

bir buðday tanesi gibi düþüyorsun þimdi topraða
dingin mevsimlerdi seni alýp götüren sesin sessiz çaðrýsý
arda kalan el ele tutuþmuþ çocuklarýn gölgesi
gözleri kutsal ateþler gibi har sevgilim
baðýþladým yaðmurlar altýnda gözlerini

sonsuzun þiirini seven çocuklar getir bana
soylu bir dünyada özgürce yaþamayý severim ben
üþüyor kadýnlar gittikçe
umudu yeþertiyorlar
bir buðday tanesi gibi düþüyorlar
nadasa kalmýþ düþlerimden
içleri pýrýl pýrýl sevda türküleriyle
baðýþladým yaðmurlar altýnda
kýrlangýç aðýtlarýný

Ömriye KARATAÞ
30.03.2018





Sosyal Medyada Paylaşın: