FİLİSTİNLİ ÇOÇUKLAR

bir tufan iklimidir el halilde gözlerin
zeytin hurma ve incir aðaçlarýnda esirgeyen ve baðýþlayan sesin
mihrabýna düþen ay uykularýmýn kaçýncý bölünmüþlüðü
aþkýn þerbetini içtiðim ýrmaklarda küfrün zulmeti

kalbim intifada
dudaklarýmda kýzgýn çöller
gözlerimin nehirlerinde kimliðim sürgün
bir tohum gibi filizleniyor baðlanan gözlerinde özgürlük filistinli çocuk

kanayan topraklardan geliyorum çýplak çöllerden
külleri sancýlarla kývranan doðu masallarýndan
ardýmdaki çöllerde yas taþlarý
kuþatýlmýþ günlerden umuda yakýn pencerelerden
putlar yýkan bedenimde sessiz çýðlýðý filistinin

gecenin karanlýðýnda kirpiðimde pýnarlar
kavruluyor dudaklarým susuzluktan
köpüren kan gölleri içinden
gösteriþli sessizliklerden çýkar bedenimi
sesin yüzümün nehirlerinde yitik bir arami alfabesi

yafada açan portakal çiçeðiyim ben
akdenizde batýk bir fenike gemisi
turi sinada ölmez meyveler veren zeytin
beytüllahimde özgürlüðün ateþini yakýyor filistinli çocuklar

hazzan sesinde gecenin aðýrlýðý
ezan sesinde filistinli fevzinin kahhar çýðlýðý
bir zeytin tanesi savur ey güzel çocuk kutsal topraklara
harmanimin beyazýnda gülümsesin kül kanatlý ebabil kuþlarý


göklerde ezilmiþ kuþ kanatlarý
bir hurma aðacý altýnda söylenirken aðýtlar
beytüllahimde özgürlüðün ateþi har
son kavuþma son sevgili ile

yaralý kuþlar ebabil hüzününde geçiyor el halilden
direnmeyi öðreniyor çocuk yüreðim cellatlarýna
kuþlar götürmüyor babama yaralý mektuplarýmý

intifada babam sabaha varmadan düþmüþ bedeni topraða
ey aþkýn elçisi kan gülleriyle derin derin soluyarak
yürüdü filistinli çocuklar ölüme çýrpa çýrpa yüreðini

esselam sana el kudüs
bir tohum gibi filizleniyor baðlanan gözlerinde özgürlük
son kucaklaþma son sevgili ile

Elif, Lâm, Râ
O apaçýk, apaydýnlýk
Seni tanrýnýn þehri kudüste beklemekteyim ey çocuk

Lâ hükme illâ lillâh’ hüküm
Hüküm ancak Allah’ýn

Ömriye KARATAÞ
31.03.2018

Sosyal Medyada Paylaşın: