yorgun yıllar
kör bir kurþun hýzýyla geçerken zaman
yansýyo þakaklarýma bezgin yaþamýn
nasýlda kahrediyor insaný þu aynalar
nasýlda öldürüyorlar
sevmek derken uzunca bir düþ olur içimde
özlemi var içimde yaþanmamýþ yýllarýn
fakat be yavrum be caným
bu yaþta acýsýný duyarým ihtiyarlýgýn
güneþin son ýþklarý düþerken evrene
acý bir haykýrýþ yükselir uzak iklimlerde
gel görki gözlerim nasýlda kýzarmýþtýr
gel görki ellerim nasýlda titriyor yoklugunda
yoklugunda nasýlda þiirler yakar kanýmý
bir biçareyim iþte o zaman
ben binlerce kez ölürüm uzaklýgýnda
benligim sarsýlmýþ ihtiyar daglar gibidir
nasýlda çürütmüþtür beni sensizlik savasý
yok etme çabasýndadýr beni hayat kavgasý
ve hala dönmezsin geriye bir inattýr bilirim
bir inattýr bunca geçirdigin zaman
kacýncý gün batýmlarýný geçiriyorum bu þehirde
sensiz seni yaþýyorum umut rengi gözlerinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.