Yuvasýna bir çöp daha koyan diþi güvercin, erkeðine dönerek: - Demek Þair ile Prensesin hikayesi hem mutlu, hem de hüzünlü sonla bitmiþ ’’ Dedi. Hayýr diye cevap verdi erkek güvercin. ’’ Daha sonunu, dinlemedin ki’’ ve diþisinin gözlerine bakarak devam etti, ’’ Þair hiç yataðýndan kalkýp dolaþmadý ki.Sadece yataðýnýn, yaný baþýndaki pencereden gökyüzüne bakýp hayal kuruyordu. Arada sýrada iki sokak ötede oturan yoksul, bir kýz ihtiyaçlarýný karþýlamak için eve gelip gidiyordu. Þair bazen kendi kendine ’’ Ýþte derdi benim Prensesim.’’ Bir zaman sonra o kýzda gelmez oldu. Þair Günlerce hüzün dolu, bakýþlarla Prensesini bekledi. Bir sabah arkadaþýmla, pencereden içeri baktýðýmýzda zavallýnýn cansýz bedeniyle, karþýlaþtýk.Belliydi ki yüreði kendince bu ayrýlýða daha fazla, dayanamamýþtý. Diþi güvercin ’’ Yani þimdi bu büyük aþk sadece, þairin uydurmuþ olduðu bir hikayemiydi’’ Birde derler ki, kuþlar aðlamaz. Erkek güvercin gözünden damlayan bir damla yaþý, kanadýnýn ucuyla silerken eþine cevap verdi ’’ Ama dedi bu hikayede, bitmemiþ þeyler de var. Þair yüzüne yerleþmiþ mutlu bir gülümsemeyle, son nefesini verirken acaba bir demet taze çiçeði avuçlarýnýn arasýna, kim yerleþtirdi? Hangi kuvvet üç beþ çýnar aðacý yaprapýný yataðýn, etrafýna býraktý. Bunu ne sen nede ben anlayamayýz.
Bir gece vakti gökyüzünde uçarken el ele vermiþ iki yýldýzýn gecenin bir karanlýðýnda kaybolup gittiðini görür gibi oldum. hemen aklýma Þairle, Prenses geldi Acaba onlar olamazmýydý.?
(Teþekkürler Anadolu’nun küçük bir vilayetinde yaþayan PRENSES, sen olmasaydýn bu hikayede oluþmazdý. Bu ADAM buraya senin adýný, da yazacaktý ama sonra baþýnýn etini yersin diye yazmadý. Senin esraren, giz halini de seviyor (
20-06-2006-Salý)
Tuðrul Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.