Gökyüzü Hikayeleri-5- (Şair Ve Prenses NOKTA)

Gökyüzü Hikayeleri-5- (Þair Ve Prenses NOKTA)

Ve þair kan ter içinde uyandý.
Sýk, sýk görür olmuþtu bu kabusu,
Bir karabasandý üzerine çöken.
Hayýrlara vesile olsun diye düþündü.
Nedir bu baþýma gelenler. Ben basit
Bir þairim. Hayallerimin prensesi. Ve þair
Ona aþýk oluyor. Hayat ne güzel yaþamak
Ne güzel. Nasýl da etkilenmiþim. Korku,
Yüreðimde kol gezerken. Yatalak olmuþtum.
Diyardan diyara uçmuþum Bir güzel için ne
Hayaller kurmuþum. Meleklerle bir karyolanýn
Ayak ucunda baðdaþ oturmuþum. Uyuyan güzele,
Arkadaþlýk etmiþim. Sabah oldu kabus bitti.
Gecenin karanlýðýyla beraber Prenseste kayboldu gitti.
Bu bir rüya idiyse yaþadýðým iyisiyle kötüsüyle,
Yaþandý bitti.

Aslýnda bu rüya böyle bitmemeliydi Þair çok uðraþtý
Ama olmadý olamadý. Þair bir daha sevmemeye yemin etti.
Þair kalbini yerinden çýkarýp topraðýn o kadar derinlerine gömdü.
Ýstedi ki hiçbir prenses bir daha o kalbi bulup çýkartamasýn.
Aslýnda bu rüya böyle bitmemeliydi. Þair hala
inanýyor ki, Anadolu’nun bir çok minik kentlerinde hala
Prenses olduðunu bilmeyen o kadar çok PRENSES yaþýyor.
Ve prensleri tarafýndan keþfedilmeyi bekliyorlar.
Bunu ister þiir olarak kabullenin ister dertleþme olarak kabullenin
þair bu Yazýyý yazma hakkýný kendinde buldu NOKTA

Aslýnda þair yine sözünü tutamadý.
Yine tek baþýna Sevda yollarýnda yeni yüreklere doðru yürümeye baþladý.
Acýlarla yoðrulmasaydý baþka türlü nasýl yazabilirdi þair.

Prensesime;
Yüreðim ellerim Göz yaþlarým kalemim oldu

06-07-2006-Perþembe

Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın: