ŞU ÇOCUKLUĞUM
Anasýz kuzudur,meleyip gezen.
Çaresiz kaldýkça,yaþamdan bezen.
Kýrýlan kalbidir,sessizce dözen.
Gün görmeden gitti,þu çocukluðum.
Yanýp-tutuþtukça,yüreðin baþý.
Acýlar zonklatýr,akar gözyaþý.
Aðýrdýr her yerde,yetimin taþý.
Kadere kaþ çattý,þu çocukluðum.
Fanilasýz beden,ýsýtmaz caný.
Katmer-katmer derttir,bizdeki aný.
Öksüzün noksandýr,soldaki yaný.
Dertten derde itti,þu çocukluðum.
Anlýk yaþamlýdýr,çocukluk çaðý.
Bazen zarar görür,komþunun baðý.
Baba duyduðunda,çeker kulaðý.
Yaramazlýðý tattý,þu çocukluðum.
Dokuz taþ-saklanbaç,körebe-istop.
Bitki–þehir–isim,sek sek–yakan top.
Derken akþam oldu,gel oyundan kop.
Gününe gün kattý,þu çocukluðum.
Beþ taþla oyuna,neþeler kattý.
Bazen de ebeyi,þekere sattý.
Mendil kapmacayla,yorulup yattý.
Feleðe fors attý,þu çocukluðum.
Buluða yaklaþtýk,cepte harçlýk az.
Karþý cins arkadaþ,verir hepten haz.
Kesede nakit yok,kalýrsýn ayaz.
Gençliðim yok etti,þu çocukluðum.
Þükürler ederim,bu yaþa geldik.
Anayla-babayý,büyükler bildik.
Ýçimiz aðlasa,yine de güldük.
Yaþamadan bitti,þu çocukluðum.
_____/____ KURBAN SARCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.