MELHAME-İ KÜBRA (Sakarya Savaşı )
On bir kasým,bin dokuz yüz on sekizdi.
Ýttifaklar,kaybettikçe çaresizdi.
Paylaþýldý,Vatan topraklarýmýz.
Doldu taþtý, hainle sokaklarýmýz.
Mirlivalý, bir Mustafa çýktý düze.
Mayýs ayý,on dokuzda girdi söze.
Bütünleþti, halkýyla Vatan hattýnda.
Halka yaydý, kurtuluþu yurt sathýnda.
Kolay deðil, topsuz-tüfeksiz savaþmak.
Öyle zordu, bu makûs talihi aþmak.
Bir kaç kongre, sonrada genelgeler.
Coþtu millet , artýk düþmaný kim dinler.
Birleþen halk, önceleri mahkum kuldu.
Yüce Meclis, kararý kendinde buldu.
Düþmanlarýn, o kuvvetli kalkan gücü.
Çetin geçen, bu savaþta sanki öcü.
Temmuz ayý, bin dokuz yüz yirmi birde.
Biraz sarstýk , Kütahya -Eskiþehir ’de.
Beþ aðustos, bin dokuz yüz yirmi birde.
Baþkomutan, cephede hep ileride.
On üç eylül, bin dokuz yüz yirmi birde
ATATÜRK’ÜM,çare oldu makûs derde.
Kanlý geçti, melhame-i kübra çokça.
Takip ettik, düþmanlar geri kaçtýkça.
Kanla doldu, Yurdumuzun Sakarya’sý.
Þahit oldu, Dumlupýnar platosu.
Sakarya’mýz melhame-i kübra oldu.
Bu savaþa,Atamýz bu adý koydu.
Ayýklandý,düþmanýn kýrýntýlarý.
Ege yuttu, yok etti kalýntýlarý.
Bu Vatandýr, her Türk yurttaþýnýn yarý.
Payidarýz, kutlarýz aðustoslarý.
________KURBAN SARCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.