onca hiç şey

telaþlý ayaklar yola çiviler çakýyor
ama biz gerçekten inanýyoruz
o günahý daha iþlemedim
dudaklarýnýzýn nasýrýnda yarýn


bu rüzgar gözlerden yalancý
alevli eller aðaçlarýn saçlarýna seviþmedi
reçinesi uzayan vebal yine de
dokunmadýðý fýsýltýlarý saran tülden kusur
öðütse taþý sicim yaðmur
duyardý avuçlarýmýz


yükselmeyek uçurtma bu gece de yazýk
bahaneler üretilecek
olsa kanatlarýnýz
topraktan sökülürdüm gibisi


uzakta bir mum yaktýlar karanlýða
mermer bir sözde adým
bulut ipler atlatýyor yüreðine umut
Sosyal Medyada Paylaşın: