Neden

Sadece dilime deðil,
Sadece elime deðil,
Kelepçe vurmuþum ben,
Düþüncelerime bile.
Ne birileri gibi yalanlar üstüne,
Ne birileri gibi her þeye raðmen,
Bir dünya kurup kendime;
Ne de kabullenip gerçekleri,
Ýçim içimi yiyerek,
Hayata küserek,
Bir köþeye çekilip,
Acýmla yaþýyor deðilim.
Gerçek olmadýðý gibi,
Gerçeküstü de olmayan,
Fakat gerçekle de ilgili bulunmayan,
Gerçekmiþ gibi yaþanan,
Gerçekmiþ gibi sýnýrlar konan,
Gerçekmiþ gibi ruhumda fýrtýnalar koparan;
Kaçýncý boyutta,
Hangi yaþam formunda,
Olduðunu bilmediðim;
Yaþýyor gibi yaptýðým,
Sadece kendimi kandýrdýðým,
Farklý, çok farklý bir hayat bu!
Ne ellerinden tutabilirim: Gerçekler!
Ne sevdiðimi söyleyebilirim: Yasaklar!
Ne benim olmadýðýný kabullenebilirim.
Sanki benimmiþsin gibi,
Bakýp da gözlerine,
Hülyalý bakýþlarýnla,
Yudum yudum eririm.
Ben miyim bunu yaþayan,
Yoksa benden baþka bir ben mi var?
O ben, ben isem eðer,
Ýçimde günden güne büyüyen,
Bu koskoca boþluk neden?
Ben deðilsem eðer o ben,
Yüreðimdeki sýzý neden?
Dilimde sen,
Gönlümde sen,
Duamda sen,
Hayatýmda olmayan,
Ama hayatýmdan da çýkmayan sen!
Çýkman korkusuyla mahvolan,
Eline, diline kelepçe vuran,
Düþünmekten kaçan,
Düþünmeden yaþayan,
Yaþadýðýný sanan,
Kendini kandýran,
Ben.
Neden?

Sosyal Medyada Paylaşın: