CELLATLARIN KRALI
Geliþinden belliydi gidiþine sözüm yok;
Sende herkes gibisin hasretine çözüm yok;
Bundan böyle sevdanýn sokaðýnda gözüm yok;
Tak koluna serseri mayýn gibi geçmiþi;
Çileden çýkarmayýn la zil – zurna içmiþi…
Dilinde malum þarký “hiç býrakma” yalaný;
Çoktan yakýp kül ettim senden arta kalaný;
Sanma gönül görmedi böyle kaç kez talaný;
Hangi katil katleder hiç günaha girmeden;
Gülme sakýn gönlüme cevabýný vermeden…
Geldi – geçti demesi dile kolay öyle mi?
Gonca iken gül olmak güle kolay öyle mi?
Mecnunu del eylemek çöle kolay öyle mi?
Sanma ahým yakandan tutmadý, tutmayacak;
Yakýp yýktýðýn yeri yürek unutmayacak…
Hani “öyle mutluydun” anlatmasý zor du ya;
Bensiz nefes almasý yanardaðdý, kor du ya;
Nasýl olursa olsun bir çýkar yol var dý ya;
Bu kadar kolay demek yaramý kanatmasý;
Kör olmuþ þu aklýma, ölümü aratmasý…
Bilmediðim þey deðil katlime olur demek;
Gözler yaban akrebi, kaþlar zorlu engerek;
Bu aþktýr dedikleri keskin neþter mübarek;
Çekinme vur neþteri, yabancýsý deðilsin;
Önünde cellatlarýn krallarý eðilsin…
Ali ALTINLI – 27.03.2018
Saat: 00:43
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.