Susmalýmýyým Her defasýnda Ýçimde o kadar Sanmýþlýklarým Ve Kimsesizlik Hüküm giymiþken Hayal ile gerçek arasý Dar geçitler arasýnda kalmýþ O küf kokulu tekliðimle En büyük ahmak ise Bu Periþan bir yürek varken Bu kadar þeye raðmen Susmalýmýyým? Hala
Mevsimler bile baþý boþ Her gelene razý,tek çare Kýþý yaþarken baharýn esintisi Yazýn içinde üþümek kadar enteresan halde Kimliksiz bir karýþýklýk Vefasýz yýllarýn Ýkametgah adresi bile yok artýk
Gerçek kadar acý Yalan kadar ürkütücü Aðrýsýz,kansýz Ýþliyor beyine Ýnceden,inceye Buz gibi saplanýyor
Ana arterler açýk Nefes Her alýþý mucize Veriþi bazen zahmete giriyor Halden anlamayan Ciðerin Gülüþü bile sahte Yüze vermiþ bütün hükmünü Tebessümün en naif hali Beliriyor yüzün gölgesinde
Offf Göðsümü yarýp da Ýçime hapisettiðim yaram Sessizce kudurtuyor Ýçimdeki beni Gövdemi gömdüðüm yerde Baþýboþ bir Sonbahar yaðmuru Sallanýyor gözlerimde Ve Ýrkiliyorum Adý yok bunun Çiçekler kokmuyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
esesligizem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.