SORMALI (453)

SORMALI (453)

Feryadý figaný gülün, ta ötelerden.
Bir gülün derdini canan, güle sormalý.
Bir aþktan yaralý dilin, derdi sözlerden.
Bir dilin derdini canan, dile sormalý.

Yüreðine sevgi koyup, bir aþka katan.
Kin ve nefretini yutup, kalbinden atan.
Sorumlu olurmuþ þimdi, el ile tutan.
Bir elin derdini canan, ele sormalý.

Seven gönüllerde asla, sevgiler yitmez.
Dikensiz güllere konan, bülbüller ötmez.
Yari kucaklayan kolun, tutkusu bitmez.
Bir kolun derdini canan, kola sormalý.

Derde düþenlerin her gün, derdi depreþir.
Bedeni çökse de ruhu, kalple birleþir.
Sesi çýkmasa da kulun, dili söyleþir.
Bir kulun derdini canan, kula sormalý.

Yollar uzak eðri büðrü, yolculuk eder.
Bazen uçuruma doðru, yön alýr gider.
Sanýlmasýn ayný yola, yönelir kader.
Bir yolun derdini canan, yola sormalý.

Zayi Ozan senin dilin, doðru dese de.
Seven insan sevgisini bolca verse de.
Þu cihaný alem halý, böyle bilse de.
Bir halýn derdini canan, hala sormalý.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 23/03/2018 Cuma
Yayýn : 28/03/2018
www.edebiyatdefteri.com/siir/1154695/

Sosyal Medyada Paylaşın: