Þimdi sen, Hüznünü devirecek Bir liman arýyorken hicran yüklü gemine Ben, göz bebeðim gibi Sessizce bakýyorum Bir gün mutlaka dönüp tutacaðýn yemine.
Yalnýz deðilim, hayýr! Yanýmda biraz umut, bir tutam aþk artýðý Biraz da kýrýlmaktan yorulmuþ bir aynanýn Gerçeði bin parçaya bölmekten usanmamýþ Kýrgýnlýðý var hâlâ.
Evet, yalnýz deðilim. Gittiðin günde kalmýþ takvimin solgunluðu Satýrlarýn, isminle var olan yorgunluðu Ve sevdaya vurulmuþ saatlerin sabaha Dargýnlýðý var hâlâ.
Ama sen, Yine de duymuyorsan Ve hiç duymayacaksan Bir turnaya emanet edilmiþ feryadýmý Boþ ver, kötü bir düþü unutmak ister gibi Unut gitsin adýmý…
Nasýlsa gün gelecek Senden öte bir senle yâd ederek ismimi Artýk dönmeyeceðim bir yolculuk sonrasý Ýsimsiz bir hüsranla Ve bitmez bir özlemle Öpeceksin sessizce, Sendeki tek resmimi…
20.05.2008
Beylikdüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.