Oldum olasý denizi cok severim
Ufuklara baktýkça dalar giderim...
Gözlerime perde ceker mavisi
Beni büyüler adeta dalgalarýn sesi...
Uzaktan gemi görünür bembeyaz,
Yolcular iner karaya varýr varmaz...
Vuslata gelenler buluþup sarýlýrlar,
Beklenilmeyenlerse yola koyulurlar...
Bazen yüzlerine bakarým insanlarýn,
Kimi mutlu, kimi gamsýz,kimi dalgýn...
Gece olur,seferler biter,ýþýklar söner
Martýlar uçar deniz yine devam eder...
Nazlý nazlý dalgalanmaktan yorulmaz
Sularýnda durulur ama kendi durulmaz...
Arada savaþa zorlar denizi fýrtýnalar,
Sesi yükselir çýðlýk gibi yürek týrmalar...
Kalkan dalgalarýyla kendini savunur adeta
Savrulur, yorulur ve gün dogunca ’merhaba’...
Fýrtýnayý atlatýr yine süzülür edalý, cilveli
Hele þu denizdeki vakur asaleti görmeli...
Taze gelin gibi, beyaz köpüklü bir duvak,
Elleri ýlýk,yüreði dalgalý ama gözleri ýslak...
Körpem aðlarken sessizce dökülür içinden
Denizi olmayan anlamaz, denizin dilinden...
Çekti yine gözüme pileli su perdesini,
Kulaðýma fýsýldýyor buðulu,duru sesini...
Gönlüme vur körpem kýyýlar temizlensin,
Mavi ýþýðýný savur ruhum denizlensin...!
kurþuni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.