ANNEM

Bir daha dünyaya gelirsem,
beni kundaðýmdan hiç çýkarma anne...
Býrak,hep öyle masum kalayým bembeyaz...
Arada aðlarým belki uykusuz býrakýrým seni,
Belki de yemeðini bölerim, aç kalirsin biraz...
Gülücükler savurur alýrým gönlünü,
Yeter ki sen beni býrakma...
Bir de anne kýzma bana sakýn,
Sana diyeceklerimden alýnma...
Ben emeklerin zayi olacaðý yollarda emeklemek istemiyorum.
Yürümeyi öðretme bana,býrak yürümeyeyim.
Adým atmayayým,benden kaçan mutluluða.
Ellerimle sýký sýký tutmayayým,beni býrakacak olaný.
Gözlerine bakýp aldanmayayým,
Daldýrmayayým denizime, pervasýz dalgalananý...
Beni kundaðýma sýmsýký sar anne,
Çözülmesin dizlerimin baðlarý.
Þefkatle tak vefa çengeline,
Çýkmasýn yüreðimin ayaklarý...
Kalbimi pamuk ipliðine dola,
Kýrýlmasýn duygularým düþüp de.
Beþiðimi salla, ninnilerle oyala,
Meleklerle oynayayým her düþümde...
Ah annem... Sevgi yumaðýmsýn sen.
Nolur beni yalnýzca sen sev,
Öyle içten seviyorsun ki, bir bilsen..
Kucakla beni, baðrýma güneþ doðsun,
Sahi anne, sen ne güzel kokuyorsun..

kurþuni
Sosyal Medyada Paylaşın: