Meyve Ağacı

Boþ bir arazide sýrf bina dikmek için kesilmiþ,
Bir meyve aðacý gibiyim.
Laf olsun yaþýyordum iþte.
Gelip geçenler göz hakký deyip ömrümden çalýyordu.
Yaþarken dokunurdu faydam onlara.
Ölümüm kaçýnýlmaz hazin son.

Oysa daha fidanken ben.
Sulayýp bir büyüten vardý beni.
Ölümüm en çok onu üzdü.
Gözünden sakýndýðý nazlý yavrusu artýk yok.
Her sabah erkenden kalkýp beslediði nar aðacý,
Daraðacýna kurban gitmiþtir dünyanýn.
Kötü insanlarýn son kurbaný olarak.

Aðaç gözü yaþken, aðaca bakanýn hayatý telaþken,
Yiter en güzel zamanlar.
Geçmiþ günler ömürde bir kum saati.
Vadesi dolduðunda geri dönüþü olmayan.

Ýçiçe geçmiþ bir zýtlýk.
Bir yaný kurt casusluðu, bir yaný ürkek ceylan telaþý içinde.
Son nefesinde bile dünya arzusu.
Ve cehennem azabý korkusuyla.
Ýnsan var olduðundan bu yana gelen hakikatler ýþýðýnda.
Amel en güzel aðaç meyve veren.


Sosyal Medyada Paylaşın: