Aç Kâlbini Kadın
Aç Kâlbini Kadýn
Aç kâlbini kadýn, ben sana geldim,
Estim orda burda, destursuz yeldim.
Buluta takýldým, kasýrga oldum,
Sen olmadan kadýn, hiç durulmadým.
Sensiz nefes almak boþaymýþ kadýn,
Sendeymiþ her çare, çok geç anladým.
Alemi dolaþtým hep adým adým,
Adýný anmaktan hiç yorulmadým
Þeytanlara uyan alevli közdüm,
Gençliðe güvenip farzet ki azdým.
Kâlbini hep kýrdým, seni çok üzdüm,
Selamýný kestin, hiç darýlmadým.
Hatamý anladým, affetmez misin?
Ben bir merkep oldum, sen bir meleksin.
Þiirlere yazdým; âlemde teksin,
Yaban güle bile hiç sarýlmadým.
Hançerinle del al! Caným hediyem,
Kadýným, ben sana daha ne diyem?
Aðzýndan adýmý bir kezcik duyam,
Unutulmak için hiç vurulmadým.
26.03.2018
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.