Aç Kâlbini Kadın....
Aç Kâlbini Kadýným
Aç kâlbini kadýn, ben sana geldim,
Senden uzaklarda destursuz yeldim.
Buluta takýldým, kasýrga oldum,
Seni düþünmekten hiç durulmadým.
Sensiz nefes almak boþaymýþ kadýn,
Sendeymiþ her çare, tekrar anladým.
Alemi dolaþtým hep adým adým,
Seni aramaktan hiç yorulmadým.
Her zaman içimde sihirli sözdün,
Farzet sen bahardýn farzet ben yazdým.
Farzet ki dünyayý seninle gezdim,
Selamýn kesildi hiç darýlmadým.
Bilirim geçiktim, affetmez misin?
Bu garip burnunda tütmüþtür kesin.
El alem arkamdan ne derse desin,
Yaban güle bile hiç sarýlmadým.
Hançerinle sök al, kâlbim hediyem,
Kadýným, ben sana daha ne diyem?
Aðzýndan adýmý bir daha duyam,
Senden baþkasýna hiç vurulmadým.
26.03.2018
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.