BEN TÜRKÜM DİYEMEYECEKSİN
And olsun gideceðiz ata topraklarýna,
Toplanacaðýz bir gün kutlu sancak altýnda,
Ne Germen’e ne Moskof’a boyun eðeceðiz!
Türk ve Türklük düþmanlarýný ezeceðiz!
Ben bir Türk ozanýyým, kýmýzýmdýr badem,
Töreme boyun eðiyordu, vaktiyle her adem,
Fýrtýna öncesi yaþanan, son olsun bu buhrân,
Kurulacak, bilin elbet büyük Birliði Turan!
Ben deðil biz diyen on binlerce nefer,
Bu imâný gören düþman tabii boyun eðer,
Bir bayrak yarýþýndasýn, ilk düþen kaybeder.
Sen bir Türk bayraðýsýn, düþmeyeceksin!
Gök gülümsemez sana kalem tutmazsan,
Kýlýç, kalkan devri bitti, Oðuz’un soyu uyan!
Devir ilim irfan devri eðer uyanmazsan,
Bir daha "Ben Türk’üm!" diyemeyeceksin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.