imkansýz bir düþe dört mevsim güneþler gezdirdim ki karanlýðýn ilk müþterisi bendim !
I.
Sessiz bir cümlenin sonuna terkedilmiþ bir özneyim çünkü yalnýzlýðýmýn sesi yoktu sevgilim
yanýnda yalnýzlýðýmý gezdirip yüreðinin arkasýnda duran benim þehrin bütün seslerini yitirdim içimde arafta kaldý bedenim ve ben yýllardýr gözlerinin rengini bile görmedim
Hadi Þehrin karanlýðýnda uzat elini yüreðime iyileþsin kanayan yerlerim !
II.
Geceydi
Bir düþ öncesi belki belki de bir yalnýzlýk arefesi
uzak þehirlerin sesini duyuyordum kýrýlgan ve ürkekti oysa Bir bardak çay sýcaklýðýna gebeydi Düþlerinden vurmuþtu asal bir cinayeti ve artýk ellerime de kan bulaþtý sevgilim
Ey nefesi bana yakýn , gözleri bana uzak olan ruhuna ömrümü vaadettim gör bak kýyamet kaderim olacak
Hadi Býrak bedenimi karanlýðýna Tenhalýðýný en iyi ben bilirim
Ey gözlerini yoluma serdiðim uzat ellerini ki , sen tutmazsan evren yanacak
Esra ..
25 mart 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevsimsizşiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.