terkedilmiþ gönül limaným
peronlarým ýssýz
soðuk
býçak sýrtý
nasýrlý ellerimde özlem mendilleri
düðümlü hýçkýrýklarým boðazýmda
yalnýz kaldý bedenim kayýp kentin sokaklarýnda
kalbimin gönül barajýnýn kapaklarýný açtým
içimde bir giz
kursaðýmda biriken onca heves
saat gece yarýsý
sokaklara yeni sinmiþ ölüm sessizliði
avazý çýktýðý kadar baðýran bir çocuk içimde
elimdeki hayallerin bile rengi deðiþmiþ
artýk siyah beyaz
kar yaðdýmý dýþarýda kar topu oynayan çocuklar
þimdi büyümüþ.
yaðan kar beyazlýðýný teslim etmiþ akan kana
hayata mutsuzluk, þehirlere ölüm sessizliði inmiþ
bir zamanlar sevgi daðýtan gözler
þimdilerde kör!
güneþi ýsýttýðý göldeler artýk
güneþe yüz çevirmiþ kendilerini karanlýða hapsetmiþ gölgeler,
bir iç ülkeden bir iç ülkeye giden
seyyah’a dýr sözüm
kaç dað sýrasý,
kaç gökyüzü altýnda okþadýn saçlarýný mavi’nin
bir haber geldi demin
güneþe kelepçe vurulmuþ...
büyükler kol kanat gerdikleri küçüklere
mahkum gözlerle bakýyormuþ þimdi.
’ sizde çatýnýzý bulup girin altýna ’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.