Ben Senim

ben yüreðimle sevdim seni
bir yaný yýkýlan bir duvarým
bir yaný sessizce çürüyen bir dere yataðý
bir yaný yosun tutan bir kaya parçasý
ben senim
kýzýl bir gecenin üstünde yürüyorum
üstümde fýrtýna sonrasý yaðmur damlasý
yüzüme tokat atan bir rüzgar

ben senim
çam aðaçlarýnýn arasýndan geçiyorum
ucu bucaðý olmayan bir özlemin içindeyim
yýlanlar, çýyanlar ve yýrtýcý hayvanlar var
sanki üstüme geliyor amazon kurtlarý
üstüme geliyor zehirli sarmaþýklar
üstüme geliyor yýrtýcý akbabalar
ve kaçýyorum
arkamdan bir pençe uzanýyor omzuma
sýrtýmda kan
sýrtýmda düþman eli
sýrtýmda kör bir hançer
yere düþmek üzereyim
adýmlarým gittikçe yavaþlýyor
sonra öldüðümü düþünüyorum
ama ölmüþ olamazdým
hala nefes alýyorum
soluðum göðsüme deðiyor
soluðum sakallarýmda
ve bir kýþ gibi soðuyor sesim

ben senim
Ýçime inen bir yenilginin esiriyim
bunca seni düþünmem bundan
ben yüreðimle sevdim seni
bazen ekmek kýrýntýsýna gelen bir serçe
bazen denize sevdalý bir martý
bazende uçurumdan ölüme giden bir kartal oluyordum
seni her özlediðimde
dünyadaki bütün çiçekleri kokluyordum
bütün martýlara simit atýyordum
sonra sokakta kalan bir it kadar korkuyordum
sanki ecelsiz bir ölüm yaklaþýyordu
ve cesedi kimsesizler mezarlýðýnda kalmýþ
kuruyan bir ot gibi kalýyordum ortada
sonra kim seni unutmadýk derki bana
kim özlediði zaman hatýrlar beni

ben senim
terime yapýþan nefesinle sabahlýyorum
yüzümde gezinen parmaklarýn
ve göðsümde baþýný okþayarak yaþýyorum
ben senim
sessizliðimle seni özlüyorum

ibrahim dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın: