Bir Çocuğu Öper Gibi Sevdim
yürüyordum
karanlýk bir yolda
sessiz bir sokakta
bir yalnýzlýk üþümesinde
giyecek bir hýrkasý olmayan ben
yürüyordum
elim cebimde
boðazýma takýlan cümleler
umudum
yarýným
sevdaya katýp yürüyordum
boþ bir hayale kapýlýp
hýnca hýnç bir acýyý susturuyordum
göðsümde mevsimsiz yaðmurlar
yasaklanmýþ sevdalar
yaprak döken aðaçlar
kuruyan çiçekler
ve ben yürüyordum
sanki tutanaksýz bir cinayete kurban gitmiþ gibiyim
morgun o soðuk
o ürkütücü
o ölüm kokan koridorunda
bir þiire boynumdan asýyordum sevdamý
ve hep mevsim ilkbahar olsa diyordum
ama mevsimsiz bir yoldaydým
yürüyordum
karanlýk ve soðuk bir yalnýzlýðýn içinde
oysa sürgün edilmiþ bir kum tanesiydim
çöllerde kendimi arýyordum
soðuk bir rüzgarla karþýlaþtým
kanadýndan vurulan bir kuþ kadar ürkektim
korkuyordum
hangi uçuruma sürüklendiðimi bilmeden
ölüm fermaný verilmiþ bir sevdayý
bir þiire katýp yürüyordum
karanlýða mahkum olmuþ gibi
hiç güneþin doðuþunu görmedim
karanlýk bir göðün altýnda
yýldýzlardan bir sen giydirdim yüreðime
bulutlar üstümü örterken
seni yüreðime katýp yürüyordum
ve sen
yüreðime yasaklanmýþ bir þiirsin
yüreðimin özgürlüðünde hapis yaþayan
sonra seni daha çok özledim
daha çok sevdim
daha çok bekledim
sen yoksun diye
yüreðimden ödün vermedim
yaþamýmdan ödün verdim
sensiz bir yolu
seninle el ele tutuþur gibi yürüyordum
sonra kendime bir düþ kurdum
ve seni göðsüme baþýný yaslar gibi
bir çocuðu öper gibi sevdim
ibrahim dalkýlýç
27.03.2018
21.45 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.