Yolda belde yürürken
Daha önce görmediði
Bilmediði bir nesne
Ýnsanýn eline geçse,
Neyin nesi, kimin fesi
Yenilir mi, içilir mi
Kesilir mi, biçilir mi
Peþpeþe sorular
Ardý arkasý kesilmez
Yanýtýný buluncaya kadar...
Fakat karýncalar
Bizden daha deðiþik
Beyinlerinde saklý
Milyonlarca senelik
Bilgi birikimi; genetik?!
Dünyaya geleli
Daha kaç yýl oldu
Bu karýncalar, minik;
Hepsi yeni nesil,
Oysa kýrk elli senedir
Her yer beton bu kentte
Yollar asfalt, kaldýrýmlar taþ
Karýncaya toprak
Yiyeceði tohum
Dal yaprak kalmadý arkadaþ;
Bað bahçe tükendi,
Fakat karýncalar yine de bilincinde
Kabak çekirdeðininin
yenilebileceðinin!
Farkýnda olmadan
Kim döktüyse çekirdekleri yolllara
Sanki sadaka vermiþ onlara!
Taþýmýþlar elbirliðiyle yuvalarýnýn aðzýna kadar,
Gel gör ki yuvanýn aðzý dar,
Haydi bakalým kollarý sývayýn
Yaðmur yaðýp sel basmadan
Açýn tünelleri,
Daracýk geçitlerden
Kocaman çekirdekler nasýl yuvaya sýðar,
Yiyecek dýþarýda kalmaz
Öyle çalýþkan akýllý karýncalar, aklýn almaz!
Þaban AKTAÞ
23.03.2018 - 10.47
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
SATRANÇ
Siyah beyaz kareler
piyonlar, atlar, filler
þah, vezir, kaleler,
bir maç baþlar ki
kýran kýrana
deme gitsin
savaþmaktan farksýz
geriye çarksýz
en küçük hata
tokat gibi iner surata
düþünme gücünü
derin kullanamayan
hükmen maðlup;
sahayý terketsin!
Acýdýr kan kaybetmek,
savaþmak sanattýr
ustalýk ister
karþýda düþmanýn
yapacaðýný kestirmek
tuzaða düþürüp,
çevirip kýstýrmak
kiþneyen atlarý
susturmak gerek!
Atlar, uçarcasýna atlar
düþmanýn beyninde patlar,
fillerin hortumu uzun
uzun menzilli
obüsleri ordumuzun!
Þah ile vezir
piyade yoksa rezil
kale dört yana gider
kalesi düþen
gücünü kaybeder!
Anaya babaya öðüt
çocuðunu
saranç ile eðit;
cübbeli ne anlar
düþman ile savaþtan
o gafil ve sefil
uyusun uyutsun
badem þekeri yesin
çay demlesin
çocuk bademlesin(!)
Þaban AKTAÞ
22.03.2018
EKÝNOKS
Günaydýn caným,
Yenigün’ün ilk ýþýðýyla
Gel yanýma,
Seni soluma alayým
Senin ile þiirce mutlu
Dünden bugüne
Bugünden yarýna
Sevgi ile dolu
Hep umutlu kalayým...
Bugün 21 Mart,
Gün ýþýðý Ekvatora dik,
Gecesi gündüzüne denk
Renkli bir dünya var,
Böyle bir günde çiçek açtý
Bahçede limon, dalda erik
Turunç, portakal aðacý
Her yanda bahar
Eksilmiyor dünyamýzdan
Yine de hep var acý?!
Kýr bayýr baðlar
Mis gibi çiçek kokusu
Ýniþi yokuþu
Yemyeþil çiçeklendi
"Al baharlý mavi daðlar
Yârim gurbetelde aðlar" *
Dünya þiir günü bugün
Ýþte büyük ustam
Âþýk Veysel Þatýroðlu
Gönül gözü açýk
Sivas’lý büyük Ozan,
Ýlkbahar ile tam
Yirmi Bir Mart’ta,
Kýrkbeþ yýl önce
Bugün ayrýldý aramýzdan,
Onun için dostlar
Sivas deyince
Aklýma düþtü birden
Alev alev
Yandý tutuþtu Madýmak,
Sað yaným bahar
Sol yaným hazan!
Dünyanýn þu haline bak;
Fani ile cani;
Sivas’ta yakýlan
Küle dönen
Otuzyedi can,
Uçup gitti mi turnalar gibi
Katar katar
Göçüp gittiler mi bu diyardan,
Nereye hani;
Türk’üm diyen
Türkü söyleyen caný
Benzin döküp kibrit çakar
Yakar mý insan insaný?!
O canlar ki
Hepsi Anadolu’dan
Saz çalýp
Türkü söyleyen
Þiir yazan
D/ili d/il yapan ozaný;
Yürekleri temiz
Pýrýl pýrýl
Aydýn insanlardý?!?!
Aramýzda dolaþan
Bir o kadar da pis;
Her mikrobu aþan
Varlýðýný yokeden
Tümör gibi habis,
Karanlýkta uçuþan
Kan emici vampir
Yarasalar da var;
Öyle olmasalar
Can dediðin cam mý
Bostan mý
Hýyar mý yoksa;
Ýnsan olan insan
Birazcýk ak’lý
Kuþ kadar bey’ni olsa
Kýyar mý cana,
Annene babana
Dayýna, amcana
Teyze, yenge, halana
Sana, bana Semiramis?!
Þaban Aktaþ
21.03.2018 - 10.26
(*) Aþýk Veysel Þatýroðlu
HÝÇ DEME BANA!
Bende sabýr olsa roman yazardým
Niçin þair oldum, sorsan bir bana
Hýzlý düþünürüm, hýzlý yazarým
"Düþünme o kadar!" hiç deme bana!
Saniyeler benim için kýymetli
Bunu anlamayan çok þey kaybetti
Aptallar yalnýzca güldü seyretti
Para, pul, mal, mülkmüþ, hiç deme bana!
Boþuna dememiþ þu sözü diyen;
"Gölge etme, baþka ihsan eylemem!"
Boþ lâkýrtýya hiç mi hiç gelemem
Hacý Leylek isen, hiç deme bana!
Varým yoðum düþünceden ibaret
Düþünmek tefekkür, Hak’ça ibadet
Gerçek âlim anlar beni nihayet
Gailesiz isen, hiç deme bana!
Ýyi güzel iþler ehilden gelir
Her türlü kötülük cahilden gelir
Sanma çýplak gezen, sahilden gelir
Sapýk beynin ise, hiç deme bana!
Aklýn var fikrin var(!) fakat beynin yok
Kendin beðenmiþsin baþka deyim yok
Adam olmaya hiç hiç mi meylin yok
Ýpsizin tekiysen, hiç deme bana!
Dur, öyle zýplayýp hemen hoplama
Sormazlar mý sana, hani diploma
Herkesin bir aklý fikri var ama
Din ile soyduysan, hiç deme bana!
Aktaþ çok dertlisin, yaz yaz bitmiyor
Yalnýz yazdýklarýn para etmiyor
Paran varsa kitaplara yetmiyor
Okumamýþ isen, hiç deme bana!
Þaban Aktaþ
21.03.2018 - 22. 28
GÜZEL ANTALYA’M
Dallarýn hem çiçek hem meyvesi var
Her yeri mis gibi kokular sardý
Baðlar çiçeklendi ham meyvasý var
Dört mevsim bahardýr Güzel Antalyam!
Daðlar çayýr çimen yeþil yosundan
Uyandý karýnca kýþ uykusundan
Ben de daldým çýktým âþk der/yasýndan
Beydaðýnda kardýr Güzel Antalyam
Denizin kýyýsý köpüklü dalga
Salkýmsaçak mor salkýmlý akasya
Bu güzellik yalnýz buraya has ya
Bambaþka bir yerdir güzel Antalya’m
Þaban Aktaþ
22.03.2018
AÞK ALIR ELÝNDEN SENÝ HER DERDÝN!
Kimse elin günün yok mu demesin
Ardýnda ben varým aþk ile senin
Yeter ki Rab gücün esirgemesin
Aþk alýr elinden seni her derdin!
Uçtum gördüm gökte nice âlemi
Aþk iledir Rab’bin kula selâmý
Cahile anlatamazsýn kelâmý
Aþk alýr elinden seni her derdin!
Rabbin senin can içinde canandýr
Gökte ateþ alev alev yanandýr
Pervanedir ateþine dönendir
Aþk alýr elinden seni her derdin!
Gönlümün deryasýna sahil oldum
Erenler dergâhýna dahil oldum
Aþk ile her murada nail oldum
Aþk alýr elinden seni her derdin!
Aþk aldý elinden beni her derdin!
Nankör hacý ile hocaya düþme
Deden sanýp türlü acýyla piþme
Yanýp yanýp cehennemde tutuþma
Aþk alýr elinden seni her derdin!
Bak mübarek bir kandil gecesidir
Gün senin ay göklerin ecesidir
Ay/dýnlýk yol belli a,be,cesidir
Aþk alýr elinden seni her derdin!
Þaban AKTAÞ
22.03.2018 - 19.23
MAVÝ GÖL ACILARI
Dýþtan baksan her þey sana hoþ gelir
Gör içimi gözden kanlý yaþ gelir
Bir kötünün eline düþmeye gör
Ayýk giden evine ayyaþ gelir
Uzaktan bakýnca bir Yeþilada
Ne acýlar çektim bilsen burada
Gülüm gitti her iþ bindi inada
Yârden ayrý düþen eli boþ gelir
Ayrýlýkla hasret çeken dile dön
Eðirdir’de güller açan göle dön
Sultan Daðlarýndan esen yele dön
Salkýmsöðüt saçýn yele hoþ gelir
Taþtan taþa sekip giden sen miydin
Bir kýzkuþu uçarken giden miydin
Kuþ görünce seni sanan ben miydim
Her þey hâyâl oldu gerçek düþ gelir
Yine ateþ düþtü gönlüm nârdadýr
Benim acým bitmez yürek dardadýr
Gül nerede ise bülbül or’dadýr
Yâden ayrý dünya bana boþ gelir
Mavi Göl kýyýsýnda bir liman var
Gülüm sende ne din ne de iman var
Beni öldürmeye çok mu zaman var
Ay doðarken gün ýþýðý loþ gelir
Haziran sonuydu kaçtým adaya
Gelsen alýr idim seni odaya
Gündüz güne baktým gecede aya
Günler aylar sensiz bana boþ gelir
Ay Güzelim Sevda Selim ner’desin
Yaþ gözümde sanki siyah perdesin
Senden baþka bir aþk kâlbe girmesin
Aþksýz dünya inan ki bomboþ gelir...
Þaban AKTAÞ
22.03.2018 - 18.19
AHVALÝ BEÞER
Tanrým zalim ele düþmesin beþer
Ýyileri koru, kötü kulundan
Aklý ermez kulun þaþar mý þaþar
Ayýrma sen bizi doðru yolundan!
Zalimin elinde topu tüfeði
Fýrlatýrlar yerden gökten füzeyi
Nasýl da yaktýlar mazlum ülkeyi
Ayrýlma gerçekle bilim yolundan!
Dün Çanakkale’ydi bugünse Irak
Emperyalist düþman; iþgaline bak
Petrol için milyon can yaktý alçak
Geçilmez oldu çöl kanlý gölünden!
Sanki çölün çýngýraklý yýlaný
Bastýrýyor yaygarayý yalaný
Vurdukça vuruyor çölde talaný
Az mý çekti millet kâhpe dölünden?!
Hakkýn yolundaysan yoksa bir hatan
Koru topraðýný namustur vatan
Her karýþ toprakta nabzýndýr atan
Kaptýrma bu cennet yurdu elinden!
Eþkiya daðlarda kaçak bulunmaz
Düþmana er durup uþak olunmaz
Kahraman ceddime düþek vurulmaz
Ayrýlma vatanla millet yolundan!
Günlerden Regaip Kandil gecesi
Kan dilden eksilmez kanar hecesi
Dolar Avro dolu bak çekmecesi
Satýlmýþlar çýkmýþ aklýn yolundan?!
Doldurur cebine olan haramý
Ç/aldýlar cebimden kalan paramý
Gel gör eþkiyayý baþta harami
Sapýttýlar dini Hak’kýn yolundan!
Su uyur düþmanlar asla uyumaz
Ýþbirlikçi gafil uyur ayýlmaz
Vatan için düþen öldü sayýlmaz
Sakýn bayraðýný düþman elinden!
Aktaþ’ýn dilinde ahval-i beþer
Kýlýçlar süngüler baðrýný deþer
Türk olan düþmana esir mi düþer
Dönme baðýmsýzlýk millet yolundan!
Þaban AKTAÞ
22.03.2018- 13.55
SÜSEN GÜLLERÝ
Bilseydim o zaman bu kadar cansýn
Býrakýr mýydým ben seni ellere
Maziye baktýkça yansýn da/yansýn
Küle döndü ömrüm uçtum yellere
Þimdi baþbaþayýz hoþtur günümüz
Deðmesin nazarlar eþtir gönlümüz
Eðmeden kaþýný güler yüzümüz
Bak gönülden açan süsen güllere
Katrandan olur mu olmaz mý’þ’eker
Her insan aslýyla nesline çeker
Düþersen kötüye ömrünü yakar
Kapýlýp gidersin selden sellere
Dert çile mevlâdan hak ise bize
Çekmeden mutluluk yok ikimize
Bak iþte nihayet geldik diz dize
El ele yan yana düþtük yollara
Geldi geçti ömür bitti yaz bahar
Ömür bir yýl gibi iki bahar var
Kanýyor mazide derin yaralar
Ýkinci baharda döndük güllere
Yuvayý yapan bir diþi kuþ imiþ
Ýþi bilen eþin taþý aþ imiþ
Kötünün elinde bahar kýþ imiþ
Yazýk oldu sensiz geçen yýllara
Mutluyum halimden þükür günüme
Kar yaðmýyor artýk sýcak tenime
Gülerim aðlarým kendi kendime
Kurban olsun bu can tatlý dillere
Susar isem kimler doðru lâf etsin
Eðilmem namerde ne insaf etsin
Kusurum var ise Tanrým affetsin
Savruldum elinde yelden yellere
Ýnatçý keçiler nâkýs mý nâkýs
Geviþ getirirken çürüdü sakýz
Aktaþ bugün varýz yarýnsa yokuz
Yaðdýkça rahmetin döndün göllere
Þaban AKTAÞ
22.01.2018 - 11.18
YOLA DÜÞTÜM YOL KAPALI
Yola düþtüm yol kapalý
Sana varmak mümkün deðil
Her þeyim baþtan hatalý
Yüküm senin yükün deðil
Taþýyamam yâr ben seni
Bir taþýyan bul sen seni
Sevmiþ idiysen de beni
Bundan öte mümkün deðil
Ah analar ah bacýlar
Ýnsan ak’lýný bocalar;
Akýl verse de hocalar
Ak’lým cüzdür, yekün deðil
Mor daðlara karlar yaðdý
Ak’lým o yollarda kaldý
Su samuru suya daldý
Kürkü senin kürkün deðil
Türküm senin türkün deðil
Günlerine gün ekleme
Gelir diye hiç bekleme
Deme bu ne hâl, tekme ne
Çok güzelsin, çirkin deðil
Güzeli seven çok olur
Hasreti kâlbe ok olur
Ömürdür bir gün yok olur
Ayrýlýk hiç tekin deðil
Gelin almadan tacýyla
Yaþanýr mý bu acýyla
Dinmek bilmeyen sancýyla
Ölüm senin korkun deðil
Aktaþ’ým çok güzel gördüm
Sende kaldý gözüm gönlüm
Kötü dersem kopsun dilim
Yolu terkim terkin deðil
Þaban Aktaþ
21.03.2018 - 16.15
AYNA
Deðerli þair dost; sayýn Abdülkadir Budak’a..
Sanki yüreðimde ayna var
Bakar bakmaz nesneye
Düþten düþe
Ýçten dýþa yansýyan
Yürekten dile düþen
O aynanýn ýþýðý;
Þair âþýk, þiir ise ýþýk...
Söyleyin dostlar
Var mý sizce bir yanlýþlýk,
Bence yok
Belki sýrf bu yüzden
Þairin biri
’’Ayna Sandým Þiiri’’ demiþtir
Adý Abdülkadir desem
Soyadýný kim bilir?!
Þaban AKTAÞ
21.03.2018
HATIRAN MAZÝDE KALDI
Ellerinden tutup seni
Sevip okþasam enseni
Öpmeye kýyamam seni
Hatýran mazide kadý
Yüzünde güzide bahar
Gözün güneþ gibi þavkar
Kâlbimde aþk þaha kalkar
Hatýran mazide kaldý
Ay buluta girdi çýktý
Hasretin kâlbimi yýktý
Sandým ki bir kurþun sýktý
Hatýran mazide kaldý
Yüzüme bir baktýn gittin
Yüreðimi yaktýn gittin
Batýkkent’te battýn gittin
Hatýran mazide kaldý
Gül yüzünden bir ay doðdu
Iþýdý sularý boðdu
Aylar geçti yýllar doldu
Hatýran mazide kaldý
Aþk ile yanýnca özüm
Arþa çýktý gönül gözüm
Baþka gözde yok ki gözüm
Hatýran mazide kaldý
Þaban AKTAÞ
20.03.2018 - 23.45