Ruhuna kendi ellerin dokunsun çocuk,
Öksüz, kimsesiz, bi çare kalmasýn yürek
Azap dediðin, çektiðin yük deðil de;
Baktýðýn pencereden gördüðün gölge...
Gözlerin ýþýða kör bakmasýn çocuk,
Karanlýk, yorgun kalmasýn anýlarýn
Umutsuzluk , seni sarar sandýnsa da;
Aydýnlýk her sabahta, gecenin bitiminde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.