Sen, nefesi hayat zannederken,
Ben uykusuz gecelerin nöbetinde,
Çýkmaz sokaklarýn baþýnda,
Bir of çekerek baþlardým susmaya.
Suyun, boðazýndan geçiþinde yutkunurken ,
Ben, susuz nehir yataklarýnda yüzer,
Sonra da yaðmur sanýp gözyaþýmla ýslatýrdým dudaðýmý
Ve böyle geçerdi zaman , susardým.
Sen, Aþký hudut yaparken kalbine,
Ben, susmaya yeminli yüreðimin ,
Can kafesini zorlar, canlar alýrdým ,
Ýstilalar vardý beynimde ama yine de susardým.
Hayallerin, gül pembesi kokardý burnunda.
Ben, kara bir sayfada kalem izimi arar,
Aklýmdaki i mgeleri zorlar,
Sana dair resimler çizerdim ,
Açýnca sayfalarý, hiçbiri görünmezdi, susardým.
Hayat verirdin, bir saksýdaki çiçeðe su dökünce.
Ben, kurumuþ dallarda bir kýrýntý ,
Dökülen yapraklarda bir tomurcuk,
Yeþeren çiçekte bir umut arardým, susardým.
Þimdi kül olmuþ yangýnlarda,
Parçalanmýþ bulutlarda,
Çatlamýþ topraklarda
Kýsacasý her zerrede;
Kalmadý þuramda bir kerelik yaþama sevinci.
Bitti dediðimde hep böyle þeyler düþünürdüm. . .
Susardým. . .
23:55
12.02.2018
Demir A.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.