Güle A/yaz

Güle a/yaz

ufuklara uçar kuþ
kanat çýrpar özgürlüðe
kuyularýmdan bir Yusuf çýkar
arâf’a týrmanýr bir gül
dar gelir cana beden
çöz kelepçelerimi daðlar

çaðlar yer ve gök
ulu çýnarlar gibi dik baþlýdýr menzilim
fýsýldar sonsuzluktan muþtular
kapýmýn önündedir kaderimin çizgisi
Bir ben bir de anam aðlar

her soðukta üþür bir yaným
ahým düþer zirvelerden aþaðýya
kanayan acýmýn sessiz çýðlýðýdýr
yayýlýr dört bir yandan sancýlar
al düþürdü beyaza sararmýþ bedenler
vuslata kavuþtu ten
þafaklarýmý leyl baðlar

en çokta anam aðlar

güle düþer sensiz çiðlerim
ebem kuþaðýnda harlanýr göz damlalarým
hasretine düþer yas, ýrmaklar olur
her dem kavurur gidiþin

saçýný okþar bir baba
yetim, öksüz kervanýnda bir çocuk
eteðime dökülür kader paylarým
gözlerimden akar, kar damlasý yaþ
..
kozunu oynar zemherinin
oyun bozan çekirgesi
nefeslere mührü vurur
metalin soðuk yüzü

sen koca dünya
yasýn var, karalar baðlayacak
aðlayýp inleyecek

cemin kurulur erenler meclisinde
yutkunur bir anne baba eþ
zemheride biçilir firak kefenin
salar kendini peygamber çiçekleri
ismi azam rabbine kavuþur þems-i gül
kazýnýr bir annenin feryadý
örülür özgürlüðüme aðlar

uçtu gitti can
gül kurusu tenlerden dökülür “ ah ”
baharýn soðuk baðrýnda an
taþ toplar annemin yüreðinde acýlar
kar düþer Güneþ’imin üstüne
yüreðim aðyar

ýsýt üþüyen bedenimi
dindir aðýtlarýmý
ey sevgili yar

Ýlkay Coþkun
08.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın: