Susma Sevgili
Hangi mevsimdi seni benden ayýran?
Niye bu kadar gözyaþý döktük?
Neyin nesiydi bu gözlerimizdeki hiçlik duygusu?
Söylesene sevgili!
Hangi mevsimdi seni benden ayýran?
Susma zamaný deðil artýk!
Sana susarken anlatamadiklarimi söylüyorum,
Sana susarken soramadýklarýmý soruyorum.
Ve Gözlerimizdeki hiçlik duygusunu anlamaya çalýþýyorum.
Susma sevgili!
Söyle bana,
’Biz’ kavramýna bu kadar çok alýþmýþken,
Niye bu kadar çabuk katlettik onu?
Þu sayfalarý kirletmek
Ve yine Satýr aralarýnda gözyaþý yerine,
Biraz sen biraz ben biraz da biz olsa,
Daha iyi olmaz mýydý?
Arada hayallerimize de yer verirdik.
Susma sevgili!
Bu sevdaya aðýr gelen þeyleri býrak bir kenara.
Ýlk önce susmayý býrak mesela.
Geceleri yalnýzlýðýmla konuþmalarým son bulsun.
Hasret býrakma sesine,
O kadar özledim ki çünkü.
Sesini unutmaya cesaretim yok,
Duymaya ise sensizlik engel.
Ben bu þiirde haykýrdým sana,
Artýk duysan da bir duymasan da.
Ama özledim ben,
Bu sefer sadece sesini özledim.
Susma sevgili!
Bir þarký söyle,
Þiir okusan da olur.
Yeterki susma sen!
Unutmaktan korktuðum sesine,
Kulak vermek istiyorum.
Ufaktan fýsýldasan yine yeter.
Bir telefon etsen,
’Geldim’ desen.
Ben þaþkýn þaþkýn susup kalsam.
Sen yine ’geldim’diye seslensen.
Sonra ben kendime gelsem.
Sonrasýnda,
Gitmesen hiç.
Bitmese bu rüya,
Ben hiç uyanmasam,
Dursa kalbim,
Sevmese bir daha sen gibi bir baþkasýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevilmeden_sevmek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.