İÇİMDEKİ SERSERİ

Düþlerimin gerçeðini sardým bir mendile
El açtým, yokluðun yarým kalmýþ duvarýnda
Yollar açar mýsýn, baðrýný
Dindirir misin?
Sabaha yakýn bu aðrýyý

Buluþtuðunda saçlarýn ak güvercinle
Kaldýysan tek baþýna,
Çiçeklerini toplayýp vereceðin yoksa
Býktýnsa duraðý olmayan yollardan
Anne, sar beni bu gece, býrakma.

Aðlýyorsan, aç kalmýþ, açýk kalmýþ yarýnlara
Umut olsun, bir mendil alsana
Saatlerin hüznünü silersin pencerende
Umursamazlýðýnda durur dünya.
Anne, sarsana bu gece, býrakma.

Sýr gibi içimde sarmaþýk oldun dolandýn
Çözemiyorum düðümlerini
Þairin ýzdýrabý gece baþlar derler
Mevsimsiz yaðmur gibi düþer kalemler
Ne geceler bitti ömrünün
Siyah sayfalarýnda günlere düþen
Hiç kimse deðil
Ýçimdeki serseri.
Vaktinden önce gelen bir yaþamdýn
Vakitsiz biten gözyaþlarýndan

Düþlerimin gerçeðini sardým sarmaladým.
Kaldýrdým rafa.

M.Ö./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın: