Zülküf
Feleðin bahtýmda cevrine inat
Gecem güneþini arýyor, Zülküf
O’nun hünerine dayanmak sanat
Gözler görmeyince aðrýyor, Zülküf
Þeref konuðumken gönül hanýmda
Yazýlýyken yârim diye alnýmda
Görmeyince sevdiðimi yanýmda
Cemalimi hüzün bürüyor, Zülküf
Umurunda deðil, kalmýþým sefil
Göbekten baðlamýþ, elimde deðil
Bu ara yaptýðý yegâne fiil
Aklýmý peþinden sürüyor, Zülküf
Geceler hüznünü sararken cana
Yýldýzlar faili sorarken bana
Gariplik mührünü vururken tana
Beþlerim ruhumu geriyor, Zülküf
Eyvallah dedikçe artýyor çilem
Dünya lisanýyla etmeden kelam
Aklýmdan geçene vermeden selam
Hayali önümden yürüyor, Zülküf
Yüklendikçe cana gün günden yaman
Dayanma gücümü zorluyor hicran
Delibal kapýnda dilenip aman
Bu iþin sonunu soruyor, Zülküf
Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.