Andırınlı Ali Çavuş'un Çanakkale Destanı

1. Bölüm
Anadolu köyünde, abdest alan yiðitler
Memleket sevdasýný birbirine öðütler
Anadolu köyünde namaz kýlan yiðitler
Gelibolu aþkýný birbirine öðütler

2. Bölüm
Torun Karyesi’nde, geldim cihane
Hacer’le Hüseyin, oldu bahane
Dokuz kýzdan sonra, havam þahane
Hanyeri misafir, eyledi beni

Babam kahyalýktan gurur duyardý
Hamarattý anam, melek ayardý
Topraktý damýmýz, bahçesi vardý
Arkasý ormandý, dereydi yaný

Oyundu meþgalem, bilmezdim para
Yemek vakti biraz verirdim ara
Koþardým, zýplardým, atardým nara
Kaplardý sevincim tüm asumaný

Andýrýn Suyu’nda çimerdim bazan
Köyde çocuklarla oynardým cýzzan
Bilmezdim o zaman Kadirli,Kozan
Tanýrdým sadece köyü, ormaný

Anamýn babamýn eli koluydum
Ninemin en tatlý oðul balýydým
Durdurak bilmezdim deli-doluydum
Bana dar gelirdi köyün alaný

Kolaçan ederdim daðý taþlarý
Uzmanlýk sahamdý yýkým iþleri
Atardým yuvadan yavru kuþlarý
Palazlar, ferikler verirdi caný

Ata giydirirdim edik, yemeni
Püsüge verirdim gasýl, çimeni
Sarýkýz yemezdi közde çamaný
Dinlemezdim asla duru amaný

Üç saat çekerdi sübyan mektebi
Bu yüzden görmedim defter kitabý
Olmuþtum haþarý, hýrçýn bir sabi
Nasýl da severdim, gem’i, harmaný

On’unda baþladý gönlümde sýzý
Mýhlandý aklýma Rasim’in kýzý
Oruca baþladým, kýldým namazý
Taþýrdým göðsümde halis imaný

Yaþým ne de çabuk girdi on beþe
Girmem gerekirdi artýk bir iþe
Oynamak ne mümkün köylükte haþa
Tefe koyup oynatýrlar kýzaný

On Sekiz’de oldum, hamam külhaný
Sarý tosun ile yaptým felhaný
Ellik taktým biçtim, yulaf, þifaný
Buðdayý ceç ettim, yýðdým samaný

Þab emredlik bitti yirmiye girdim
Cebim para gördü, evlensem derdim
Zahide aþkýyla kývrandým durdum
Mecnun’dan bin beter tattým figaný

3. Bölüm
Bir Cuma günüydü bayrak dikildi
Eþ, dost, akraba köye döküldü
Davul zurna sustu, dikkat çekildi
Tellalla okundu devlet fermaný

Fermanda padiþah þöyle buyurdu
“Minel iman hubbül vatan” diyordu
Düþman alacakmýþ bu güzel yurdu
Piþman eyleyin yan gözle bakaný

Gel hele diyordu çabuk gel hele
Yediden yetmiþe koptu velvele
Karþý koyacaktýk yedi düvele
Çiðnetmek olmazdý cennet vataný

Meydana toplandý kýzlar kýzanlar
Bir araya geldi destan yazanlar
Sazýn tellerine vurdu ozanlar
Er meydaný derler gör heyecaný

Geldi cübbesiyle imam efendi
El açtýk Allah’a yardým dilendi
Memleket uðruna kalpler bilendi
Kabul edilmezdi iþgal planý

Analar babalar küle dönmüþtü
Yavuklular solgun güle dönmüþtü
Gözlerden akanlar sele dönmüþtü
Andýrdý yaþýmýz sanki tufaný

Davul zurna önde, bayrak açýldý
Aðlayan gözlere, neþe saçýldý
Vatan için yardan, serden geçildi
Olmuþtuk Allah’ýn birer arslaný

Üç gün yol yürüdük, kalarak handa
Trene topluca bindik Ceyhan’da
Misis’i geçince durduk Seyhan’da
Yola çýkacaktýk ertesi günü

Ýstanbul’a vardýk sabaha karþý
Ýlk defa dinledik mehteran marþý
Rap rap yürüyerek inlettik arþý
Yeditepe sanki cennet mekaný

Sýrat’a gardaþmýþ Galata güya
Bir baþka memleket Ýstanbul var ya
Arasýndan akar koca bir derya
Tarif edilemez görmeli onu

Mühürümüz olmuþ burda camiler
Yüksek minareler gökleri deler
Ýstanbul’u görür müstesna gözler
Buradan hükmetmiþ cihan sultaný

Gülistan diyarý, dünya gülþeni
Hadisi þerif’ler vermiþ hisseni
Kabe’ye eþdeðer tutarým seni
Dökerim yoluna sapý samaný

4. Bölüm
At meydaný derler toplandýk safta
Talim ile geçti orda on hafta
Neferlikte olduk tam da bir usta
Baþardýk hepimiz zor imtihaný

Peygamber ocaðý diyordu dedem
Hissettim ruhumda basýnca kadem
Kuru peksimete etmedik sitem
Þükranla yad ettik rýzk daðýtaný

Ýkmal birliðine verdiler bizi
Zabitler önünde olmuþtuk dizi
Anlattýlar bize arpacýk gezi
Orada görmüþtüm ilk kumandaný

Týpký yuvamýzdý asker ocaðý
Onun kadar sýcak ana kucaðý
Þehitlik mektebi köþe bucaðý
Erenler görürler mutlak Rahman’ý

Aðladým birlikte, güldüm birlikte
Varolma sýrrýný gördüm dirlikte
Hayatý öðrendim seferberlikte
Tek yürek olmuþtu yurdum insaný

Efendi olanlar ancak duyardý
Ruhumu Habib’in revnaký sardý
Ýstanbul bu yüzden farklý diyardý
Yirmi sekiz yýldýz en parlak donu

Gün geldi içtima ettiler bizi
Ýçimi kapladý tuhaf bir sýzý
Yad ettim o anda efendimizi
Hissettim kendimi Bedr’in aslaný

Birazdan selamlýk olacak dendi
Yüreðim göðsümde nasýl kýprandý
Ruhum bedenimde coþtu deprendi
Teþrif edecekti gönül hakaný

Yürekten baðlýydýk biz o makama
Onun gölgesinde düþmedik gama
Efendimiz sandým baktým endama
Rüyada göremem öyle bir caný

Fayton içindeydi nurlu yüzüyle
Geçti önümüzden oðul kýzýyla
Tebessüm eyledi þefkat gözüyle
Tazimle seyrettim Al-i Osman’ý

Hilafet yýldýzý cemali sýrlar
Göðsündeki iman gözünde parlar
Ehli sünnet sakal, saçý sanki kar
Hilafet sultaný, edep erkaný

Ýslam sancaktarý en büyük insan
Verilir yolunda düþünmeden can
Emrine biatý emreder Kur’an
Tereddütsüz düstur bildim Kur’aný

5. Bölüm
Moskof gemileri Karadeniz’de
Hemence takibe baþladýk biz de
Vuruldu limanlar saat Sekiz’de
Bomba gibi düþtü harbin ilaný

Çaldý kampanalar emir verildi
Bize Gelibolu layýk görüldü
Bindik vapurlara dümen kýrýldý
Hedefimiz Eceabat Limaný

Þafak vakti vardýk Gelibolu’ya
Dalgýn dalgýn baktýk Anadolu’ya
Kilitbahir sessiz, benzer ölüye
Boðacak bir anda hain düþmaný

Kazdýk mevzileri, sipere girdik
Berkittik siperi, hazýrlýk gördük
Hamayýl boyunda, çelikten erdik
Attýk kalbimizden þüphe gümaný

6. Bölüm
Bin dokuz yüz on beþ, On sekiz Mart’ta
Bir çok zýrhlý battý birkaç saatta
Seddülbahir, Morto, Eceabat’ta
Geldiðine piþman ettik þeytaný

Ýngiliz’in kibri azdýkça azdý
Fransýz gururu deryada yüzdü
Hasta adam burda bir tarih yazdý
Hakkýn eli kýrdý haktan sapaný

Fütursuz var güçle, yüklenseler de
Anzac’lar, Hindu’lar eklenseler de
Armadalarýyla diklenseler de
Çekilip gittiler kýrýp gerdaný

Döndüler girmeden daha kýrklarý
Gelenin gidenden yoktu farklarý
Çok gördük tarihte mel’un ýrklarý
Bunlarda tadacak ayný kapaný

7. Bölüm
Beklenen gün geldi olmadý ýslah
Yüklendi karadan, dedik “Ya Allah”
Çelikten duvardýk Elhamdülillah
Namlumuzda güçtü Hakkýn ihsaný

Çýktýðý sahilde, çakýldý kaldý
Kazdý siperini, mevziye daldý
Topçusundan bize þarapnel saldý
Andýrýyordu o, vahþi kaplaný

Yüzbaþý topladý, siper önünde
Dedi; karþý koymalýyýz anýnda
Alt edecek kuvvet asil kanýnda
Topraðýnda rahat uyut ataný

Parçala sýrtlaný, çýkart hersini
Öyle bir yüklen ki alsýn dersini
Vurduðun tokatta görsün tersini
Unutmasýn senin vatan sevdaný

Yakýldý kýnalar, vatan yoluna
Çiðnetmeyin yurdu haçlý dölüne
Ölürsen þehitsin, ismin soluna
Yakýþýr sað isen gazi unvaný

Tek tek kucakladý bizi kumandan
Seyretti gözümü öptü alnýmdan
O anda þehadet geçti gönlümden
Vatan çiðnenirse neyleyim caný

8. Bölüm
Vatan aþkýmýzla, þimþekler çaktýk
Süngüyle, mermiyle sel olduk aktýk
Yoksa bu vatanda olmayacaktýk
Hissettik o anda þehit yataný

Bir dereden geçtik, tepeye vardýk
Düþmaný çembere alýp ta sardýk
Allah ne verdiyse vurduk ha vurduk
Kefere dölüne verdik ziyaný

Kükremiþ arslandýk, Anzac Koyu’nda
Saros Körfezi’nde, Tekke Köyü’nde
Kemikli Burnu’nda, Kirte Çayý’nda
Seddülbahir’de çok akýttýk kaný

Kan kustu zýrhlýlar, sahil boyunca
Patladý mitralyoz, bomba hayýnca
Haklýyý haksýzý yana koyunca
Haklýdan yanaydý Hakkýn mizaný

Avcý kolu olduk, Kirte’den aþtýk
Anafartalar’da, sel olduk taþdýk
Conk Bayýrý’nda biz, doðan güneþtik
Mustafa Kemal’le, aðarttýk taný

Zýðýnderesi’nde kan olduk aktýk
Kerevizdere’de ipini çektik
Kumkale önünden düþmaný söktük
Tahtalý köy ettik ona ummaný

9. Bölüm
Uymuþtum bir gece aklýn sesine
Dalmalýydým düþman hergelesine
Süründüm mevzimden ben sine/sine
Tanýttým onlara bu kahramaný

Þaþýrdýlar beni görünce orda
Bir manga kefere serildi yerde
Yanýmda on esir döndüm seherde
Verdim yüzbaþýma ben armaðaný

Esirlerin dördü yaralý idi
Bilemedim onlar nereli idi
Kimi sarý kimi karalý idi
Anladým ki onlar sömürge yani

Üçünün yarasý derin, aðýrdý
Acýsýndan gün boyunca baðýrdý
Vücut lisanýyla yardým çaðýrdý
Dördüne de yaptým ben pansumaný

Sýhhýye çavuþu yaptý yüzbaþým
Mutlulukta yoktu dünyada eþim
Elini öperken aktý gözyaþým
Berhudar eyledi bu garibaný

10. Bölüm
Ýmandandýr bizim vatan sevgimiz
Vatana çatana olmaz saygýmýz
Gerisi ayrýntý yurttur kaygýmýz
Bozmasýn Allah’ým dirlik düzeni

Anadolu bize cennet-i âlâ
Bu vatan uðruna rütbedir çile
Koparamaz bizden kýyamet bile
Allah’ým sen haklý çýkar bu zaný

Yaradana kulum, millete bende
Delibal el açar, Rahman’a künde
Dün olduðu gibi, Rabbim bu günde
Kulluk mekaný et, cennet vataný

11. Bölüm
Türkiye’nin baðrýnda, nefes alan yiðitler
Memleket sevdasýný, yavrusuna öðütler
Türkiye topraðýndan, nasiplenen yiðitler
Çanakkale aþkýný, birbirine öðütler

Celil ÇINKIR -DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın: