Habîb-i Neccar daðýndan güzel görülür þehir, Sessiz sessiz aksa da her zaman Asi bu nehir.
Ýnsan düþünür mü bu dað, bu nehir, ne güzel, Bülbül bu yaratýlanlarý gördükçe okuyor gazel...
Kullar bilmese de, anlamasa da senin dilini, Rabbim peygamberleri ile gönderir iman yelini...
Peygamber gönderilmemiþ hiçbir kavim yoktur, Her kavme elçi gelse de iman etmeyen çoktur. ..................................................................... Putperestlik hakimdir Antakya’nýn her yanýnda, Bu þehre imaný anlatacak birileri gelmeli anýnda.
Gelen elçileri yalan söylemekle suçlar þehir halký, Geri çevirip kabul etmezler doðru olaný, hakký...
Rabbi anlatan kiþiler her devirde çekmiþtir çile, Rabbi anlatmak, doðruyu aktarmak düþer dile.
Altý asýr sonrasýnda Arap yarýmadasý ayný halde, Puta tapan, putperest insanlarla dolu her belde...
Peygamber efendimize Ýslam’ý teblið görevi verilir, Dini teblið etmeye baþlayýnca putlar bir bir devrilir. ............................................................................ Bizi yoktan var edip, akýl veren Rabbe iman edin, Size hiç faydasý olmayan putperestliði terk edin.
Günlerce rabbin bir olduðunu anlattýlar bu halka, Çýðýrýndan çýkmýþ olan halký davet ettiler hakka.
Þehre uzak yerden koþup gelen bir kiþi iman eder, Elçiler hak üzere doðruyu söylüyor, iman edin der.
Bu kiþi marangozlukla uðraþan sýradan bir Antakyalý, Kazancýn yarýsýn fakire verir gözünde yok dünya malý.
Ýman eden kiþiyi; Habîb-i Neccar’ý taþlar þehir halký, Taþla ezerler kulu iman edip kabul ettiði için hakký.
Öyle vicdansýz haldeler ki baþýný keserler testereyle, Rabbim iman etmeyenlere iman etmek nasip eyle.
Ýman eden kiþiler kaybediyor görünse de bu âlemde, Gerçek iman edenlerin, þehit olanlarýn yeri cennette...
Habîb-i Neccar olmak imana, iman cennete götürür, Ýman biz kullarý günahlardan koruyan güçlü örtüdür.
Rabbimize iman etmeyen her kavim felakete uðrar, Nuh, Ad, Semud, Lût kavmi... Kuran’da hepsi yazar.
Anadolu’da yapýlan ilk camii Habîb-i Neccar adýn taþýr, Cemaatin; özellikle de genç cemaatin ne güzel yaraþýr...
Turistik amaçlarla gelen insanlarla dolu oluyor avlun, Habîb-i Neccar’a yakýþýyor mu biraz düþünüp durun.
Cami avlusundaki kabrin gelip geçenleri seyre durur, Biz kullarýn halin düþünüp niçin bunlar ahreti unutur...
Ýþte bundan dolayý Habîb-i Neccar cami oldukça üzgün, Gençlerin camiye gelmediðini görünce aðlýyor her gün...
Habîb-i Neccar olup sevindirmek gerek Habîb-i Neccar’ý, Düþünmek gerek o dönemi, sevindirmek gerek bu diyarý...
Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.