Habîb-i Neccar daðý eteðinde Antakya þehri, Þehrin kuzeyinde sessizce akar Asi nehri, Putperest bu þehir halkýný kurtarmalý biri, Antakya deyince unutma Habîb-i Neccar’ý...
Dünyada elçi gönderilmeyen kavim yoktur, Maalesef elçi gelse de inanmayan çoktur, Ýman yönü yok rabbi tanýmaz, karný toktur, Habîb-i Neccar ulaþýlmasý zor bir doruktur.
Hz Ýsa( as) iki elçisini þehir halkýna gönderir, Antakya halkýna dine iman etmeyi bildirir, Putperestlikten vazgeçin Rabbimiz birdir, Ne yazýk ki tek iman eden Habîb-i Neccar’dýr.
Antakya’daki halk inanmaz gelen iki elçiye, Üçüncü elçi de desteðe gelir katlanýr çileye, Allah’ýn bir olduðunu anlatýrlar her bireye, Habîb-i Neccar imanýyla ün katar beldeye.
Uzak yerden koþarak Habîb-i Neccar gelir, Þehir halkýnýn elçilere zarar vereceðini bilir, Bu elçiler doðru söylüyor doðrular sevilir, Habîb-i Neccar bu halk tarafýndan dövülür.
Habîb-i Neccar marangozculuk yapan biri, Ailesinin rýzkýný kazanmak için çalýþan biri, Kazandýðýnýn yarýsýný fakire harcayan biri, Fakir fukara asla unutmaz Habîb-i Neccar’ý...
Doðru söyleyenler taþlansa da her devirde, Çare olmaya çalýþýr imansýz kiþilerde derde, Yarab imandan tatmak nasip eyle her ferde, Habîb-i Neccar iman ettiðinden ezilir yerde.
Antakya halký niye böyle imansýzlýk þaþkýný, Öyle azmýþlar ki testereyle keserler baþýný, Dinlemezler, görmezler gözden akan yaþýný, Kullar bilmeli Habîb-i Neccar’ýn iman aþkýný...
Haksýzlýk karþýsýnda susanlar dilsiz þeytan, Rabbi bilip iman etmek için yarattý yaratan, Tarihte iman eden çok örnek sunmuþ atan, Habîb-i Neccar’dýr cami avlusunda yatan...
Peygamberimize de mecnun diyenler oldu, Davet ettiði Ýslâmiyet yolu en doðru yoldu, Sabretti 23 yýl anlattý çevre ashab ile doldu, Habîb-i Neccar gibi doðru olanlar iman buldu...
Ýmana davet edenler horlanmýþ her devir, Yarabbi inanmayýn kiþileri de hakka çevir, Ýman kapýsýndan girerek getirsinler tekbir, Antakya’da iman eden Habîb-i Neccar’dýr.
Anadolu’da yapýlan ilk cami adýnla yaþar, Kullar turistik amaçla cami avlusuna koþar, Avludaki mezar insanlarýn bu haline þaþar, Kullarýn haline üzülen Habîb-i Neccar var.
Nice kavimler Ad,Semud,Lut...Tarihe gömüldü, Her kavimden çok azý elçiye iman etti güldü, Tarihi kaynaklara baktýðýnda savrulan küldü, Habîb-i Neccar Antakya þehrinde açan güldü...
Gülü görüp güzel kokuyu hissetmeli kullar, Mantýklý düþündüðünde Ýslâm’a çýkar yollar, Ýyilik, doðruluk, vefa, huzur ile sarkar kollar, Tüm bu özelliklere sahip Habîb-i Neccar var.
Habîb-i Neccar’ý anlatmak gerek her insana, Sahiplenip insan hayran olmalý güçlü imana, Ýnan hayranýz öleceðini bilerek dik durmana, Habîb-i Neccar güzel pencere açsýn dünyana...
Ölmedin, þehitsin! Þehitler ölmez bizim dinde, Gördün mü daha kanayan yara var kefeninde, Habîb-i Neccar Ýmaný ile þehitlik olsun gözünde, Elimizi açýp dua edelim Habîb-i Neccar önünde...
28.02.2018 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.