Gün ýþýrken uyanmak vardý derin bir uykunun dingin bedeniyle selamlamak günü. Atlayýp bir uyduya geçip atmosferden ’’ portakala benzer ’’ seyretmek vardý dünyayý. uzamda her gün bir çiçek gibi açýyor evren aklý yazalý çok oldu Kant’ýn çirkefe bulanmýþ ellerin delik ceplerde iþi ne? Daralýyor mutlu dünya düþü; soðruluyor zifir gecelerin ýþýðýnýn dalga boyu. beyaz yitiyor her açla her zamansýz ölümle kopuyor bir parça. Daralýyor mutlu dünya düþü; tüm sazlar dem vuruyor aþktan hala geniþ dans pistleri. düþüyor nesne ne hoþ onsuz özne. beyaz yitiyor her tokla her zamanlý ölümle kopuyor bir parça... ...... Yörünge de kimse yok dönüyor dünya kendi bildiðince.
(eskiþehir mart-2007)
Mehmet Özsan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet özsan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.