Yokluðunla durdu bak kalbimin senli yaný Sendin canýmda ki can cansýz býraktýn beni Seninle süslüyordum yaþadýðým her aný Zamansýz gidiþinle ansýz býraktýn beni
Yüreðimi sýkýyor kalbime oturan taþ Gamzeleri doldurdu gözlerimden akan yaþ Þu boynumu büktün ya derdimle eðildi baþ Artýk kara geceyim günsüz býraktýn beni
Þimdi zemherideyim saçýma yaðan karsýn Sessiz feryatlarýmda gönlümde ah u zarsýn Saðýmda sen solumda,nere dönsem sen varsýn Aklým þaþtý da kaldý yönsüz býraktýn beni
Kaderime küsmüþüm kör talihime çattým Çaresiz ve periþan böyle tükenip bittim Var olduðum aþk ile sen de kaybolup gittim Cismimde yok gibiyim bensiz býraktýn beni...
Gülseren MORKAN 03/16/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.