TÜRKİYE'M VAR

Öfke kusmuþ medeniyet,
Demokrasi daraðaçlarý kurmuþ,
Ýslâm beldelerinde…
Yerin derinliklerindeki madenler,
Ýþtahýný kabartmýþ Emperyalizmin.
Buzul daðlarý, üzüntüsünden aðlamýþ,
Kütle kütle okyanuslara akmýþ,
Küresel ýsýnma baþýný alýp gitmiþ,
Sömürge güçleri kudurdukça kudurmuþ,
Nerde mazlum belde varsa,
Hunharca baþýna çullanmýþ,
Kan içmek için katliamlar yapmýþ,
Dünya azgýnlýðýn esiri olmuþ…
Savaþýn tutsaðýndaki bombalar,
Ýlk önce ruhlarýnda patlamýþ,
Sonra âlemi Ýslam’ýn her yerinde…
Dünyanýn bir tarafýnda insanlýk,
Diðer tarafýnda timsah gözyaþý döken
Ruhsuz canavarlar türemiþ…
Türkiye’m güzel yurdum,
Senin derinliklerinde hep merhamet vardý,
Orta Asya’dan Afrika’ya,
Amerika’dan Avrupa’ya,
Antarktika’dan Avustralya’ya,
Uzanan merhametli elin var…
Dünyanýn elini çektiði adalette,
Senin merhamet yüklü terazin var.
Ýnfak duygusunu, ilahi emirden alýp,
Gönüllerde yeþerten Türkiye’m var.
Ýmdat çýðlýklarýna elini uzatan,
Benim duyarlý vataným var.
Gözyaþlarýnýn sel olduðu yerlerde,
Gözyaþlarýný silen Türkiye’m var.
Bombalarýn atýldýðý insan yýðýnlarýnda,
Benim cesur yürekli ülkem var.
Zulmün oklarýný fýrlatýldýðý yerde,
Bedenini siper eden ülkem var.
Kuþlarýn yuvalarýnda tünemeleri için,
Nöbet tutan askerim var.
Dünyanýn beþten büyük olduðunu haykýran,
Korkusuz liderimiz var.
Þehir þehir, kasaba kasaba dolaþýp,
Yüreði yaralýlara el uzatan,
Sivil toplum örgütlerimiz var.
Dünyanýn en ücra yerine ulaþan,
Merhamet kalpli halkýmýz var.
Kanla beslenen sýrtlanlara, çakallara,
Boyun eðmeyen iman yüklü ülkemiz var.
Zulme meydan okuyan ruhlarýmýz var,
Kýlýçtan keskin kalemlerimiz var…
“Müslüman Müslümanýn kardeþidir.”
Ayetinin ruhlara nakþedildiði davamýz var.
Orta Asya’dan Alpler’e uzanan vadilerde,
Merhamet elçilerimiz var…
Kuraklýðýn hâkim olduðu vahada,
Tohumlarý yeþerten neslimiz var.
Darbelerin kýskacýnda ezilen halka,
Elini uzatan Türkiye’m var.
Siyonizm’in kanlý pençesinden,
Mazlumlarý çekip çýkaran Türkiye’m var,
Tapýnak þövalyelerinin sinsi planlarýný,
Altüst eden Türkiye’m var,
Göç dalgasýnda boðulan mazluma,
Sýðýnak olan Türkiye’m var…
Irk, renk, cinsiyet ayrýmý yapmadan,
Tarihin bütün zamanlarýnda Ensar olan,
Muhacirleri hep baðrýna basan,
Onlara merhamet kanatlarýný açan,
Aslan yürekli Türkiye’m var.
Doðu Türkistan’dan Bosna’ya,
Arakan’dan Suriye’ye, Irak’tan Çeçenistan’a,
Somali’den Libya’ya, Filistin’den Yemen’e
Katar’dan Venezuela’ya kadar
Merhamet elini uzatan Türkiye’m var.
Ýmdat çýðlýklarýnýn duyulduðu her vadide,
Atýný þaha kaldýran ülkem var.
Sulhtan anlamayan zalimlere karþý,
Pusatýný konuþturan ülkem var.
“Komþusu açken kendisi tok yatan, bizden deðildir.”
Hadisini ruhunun derinliklerine nakþeden,
Hep mazlumun yanýnda yer alan,
Kimsenin sesini çýkarmadýðý yerde,
“Ben varým.” diyen Türkiye’m var…
Türkiye’m! Sen barýþýn umudusun,
Sen, Ayla bebeklerin umudusun,
Sen, Filistinli çocuðun umudusun,
Sen, Suriye ve Irak’ýn umudusun,
Sen, âlem-i Ýslâm’ýn umudusun,
Sen sevgiye hasret kalanlarýn umudusun,
Sen, insanlýða susamýþ vadilerin umudusun…
01.12.2017
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: