SEN VE BEN
Sen ve ben
Ýki ayrý kentin sabahýnda
Ýmkansýzlýðýn içinde
Yokluðun acý nefesinde
Aþký " soluyan bir yürek...
Suyla ateþin, geceyle güneþin
Birbirlerini sevmesi gibiydik biz
Yýldýzlar þahit oldu yalnýzlýðýma
Ateþine düþen her zerreme
Geceler bile anladý vazgeçilmeliði
Sitem dökülüyor bak satýrlarýmdan
Her derdine ýzdýrabýna inat
Yine de korkuyorum
Hangi mevsimde vurdun yüreðimi
Zaman diliminde sildim
Saatin tiktak seslerini
Doðru olan nedir bilmiyorum
Yaðmuru dilenen kuru toprak gibi
Her sabah nefesini soluyorum
Güneþi bekleyen kuru yaprak gibi
Akþam kýzýllýðýnda kaybolan umutlarým gibi
Batýyorum hergün
Zaman çalmayacak kapýmý
Belki de ellerin hiçbir zaman
Tutmayacak ellerimi
Ellerin avuç içlerimde terlemeyecek
hiçbir zaman
Býrak bu acýmasýz zamanýn
Bize hasret borcu olsun
Bakmasýn gözler birbirlerine.
Deðmesin dudaklarýmýz dudaklarýmýza
Ve daima
Yaðmur yüklü bulutlar yaðsýn üstümüze
Y.szgn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.