KADINLARIMIZ
Asýrlýk çýnarlarýn eriþilemez kökü,
Ne zor iþ geçit vermez yüce daðlarýn bükü,
Deðirmen misalidir üstünde döner yükü,
Dert dolu katarlarý çeker kadýnlarýmýz.
Ýnsan mý deðil mi hala tartýþýladursun?
Ýnsanlar da kadýndan fani dünyaya doðsun,
Anan insan deðilse söyle neyin oðlusun,
Evladýna gözyaþý döker kadýnlarýmýz.
Ana kutsal ana yar, ana koca dünyadýr,
Sevgi saygý bereket ana yoksa hülyadýr,
Çaðlar açýp kapamak insanlýða rüyadýr,
Taþ üstüne tohumu eker kadýnlarýmýz.
Esaretin kahrýný esaret ile gördü,
Esaretin önüne taþtan duvarlar ördü,
Bilgiyle bilinçlendi önceleri çok kördü
Kör karanlýða ýþýk yakar kadýnlarýmýz.
Mümin der þiirlere öyküye mi sýðsýnlar,
Sevgi bulutlarýyla aðýp yere yaðsýnlar,
Cehaleti yenerek zalimleri boðsunlar,
Aydýnlýk yarýnlara çýkar kadýnlarýmýz.
Mümin ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.