DAVACIYIM
Hakikatli sözlerden tavþanlar gibi kaçan,
Dost baþýna çorabý örenden davacýyým,
Güvenip de sýrtýný gönül evini açan,
Düþmanlara sýrrýný verenden davacýyým.
Aymazlýk, arsýzlýk ki yeniden moda olmuþ,
Havluya çanak tutan kesesini doldurmuþ,
Bozacý, þýracýyý kendine þahit bulmuþ,
Kral çýplak diyenleri yerenden davacýyým.
Sular seller gibi þu zaman denen akarken,
Sokak lamba yakýcý körken þamdan yakarken,
Bir damla ilaç için imdat diye bakarken,
Ehli ilim kitabýn dürenden davacýyým.
Zýrdeliler mi doldu þu mahpushanelere?
Az deliler mi doldu þu týmarhanelere?
Akýllýlar mý doldu ibadethanelere?
Milleti ala bula edenden davacýyým.
Mümin der ki bu böyle varsýn gitsin der seniz,
Haram, helal bakmadan tutup yutup yer seniz,
Ar, namusu kadýna hak diye yükler seniz,
Önünüze cenneti serenden davacýyým.
Mümin ÜSTÜN 18.02.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.