Hiç varolmamýþ aþký yazan sokaklarýnda portakal çiçeði kokulu þehrin,
yediverenler de bezese ruhumu,
göðsümde karmakarýþýk bir sýzý,
nereye baksam sen!
Perdesi çekili fettan sýrlarýn,
zifir kýnalý düþlere sýðýnan makamsýz ezgisini mýrýldanan gece.
Al yaný baþýmdan onu!
Sere serpe bakýþlarýn öpülesi buðusuna küskün duygular,
usul usul serilen grinin çýlgýn özleyiþinde çiseleyen efkâr.
Yaþanmamýþ hazanýn kuytusu,
kül grisi kaldýrýmlarla sarmaþ dolaþ bahtým.
Lapa lapa yaðan hüznün buz kesmiþ sessizliðinde,
ne özge figândýr yüreðimi inleten!
Heyhat!
Çiy düþmüþ arzularýn kýrýk dökük fütûrsuzluðunda yitmekse de sevmek,
tek buselik ömrün mahpusunda yakýlýr sevda türküleri aheste.
Kalbimdesin dedi þaþkýn!
Masum vazgeçiþlerin makûs firarý biçare tükeniþler,
ters yüz edilmiþ resmin tuvalsiz hayalindeki riya!
Ve zoraki tebessümünde mavinin,
unuttuðuna inanmaktýr evla!