Yasak Bir Kentteyim
yasak bir kentteyim sevgilim
içimde kuþlar göç halinde
ve çocuklarýn uçurtmalarý yok gökyüzünde
bilyeleri, sevinçleri de yok
korkuyla bakan bir çift gözleri var
annemden miras kalan bir hüznün içindeyim sanki
sevdasýný yitirmiþ bir yaþama tutunmaya çalýþýyorum
bir elimde çocukluðumdan kalma sevincim
bir elimde yitip giden ömrüm var
ve giderek çoðalan yalnýzlýðým
bu yalnýzlýk senden kaldý biliyorsun
her gün
her sabah akþam olsun diye beklerken
her akþam da güneþ doðsun diye bekliyorum sabahý
bazen zamaný durmuþ bir saat gibiyim
bazen de hýzla ilerleyen bir zamanýn içindeyim
bir döngünün içinde gel git þeklinde yaþýyorum
þimdi söyle bana sevgilim, söyle
bu kentte neden kuþlar uçmaz
neden çocuklar misket oynamaz
neden çiçekler açmaz
güneþ neden doðmaz
yoksa bu kent çocuklara yasak mý
neden analar aðýt yakar
mezar taþlarý neden küçük
neden toprak kanar ki
yasak bir kentteyim sevgilim
içimde ölü kuþlarýn çýðlýklarý çoðalýyor
bir kadýnýn aðýt yakan gözlerinden tanýyorum bu acýyý
bu yarayý annemin yaktýðý aðýttan aldým
bunu da babamýn feryadýndan
þu acýyý da tanýmadýðým bir amcadan aldým
ölen oðlu için göðsünü dövüyordu
ilk sýðýndýðým yerdi kalbim
sonra arada uðradýðým yer oldu
bunca acý varken bu kentte
bunca zulüm, bunca gözyaþý varken
yaþamaktan nefret ettim sevgilim
ölmeyi yaþamaktan daha çok sevdim
benim içinde bir mezar kazsýn cellatlar
çocuklarýn benden önce ölmesine dayanamýyorum
zor olan yaþamaksa
bu hayatý
biz bunu da baþardýk
ama sevmek diyorum sevgilim
sevmeyi baþaramadýk
hep ayný yerde
ayný acýyla yaþadýk
yasak bir kentteyim sevgilim
yüreðim bir annenin yaktýðý aðýtla kanýyor
ibrahim dalkýlýç
13.03.2018
23.40 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.