Yalnýzlýðý yalnýzlýðýna benzeyen birinin
gölgesi düþtü mü göðsüne.
Kasvetli bir manzara resmisin;
kuþlarýn terk ettiði
seni farklý kýlan.
/yanyanalýðý ruhunla yüzünün/
bulmaktan korktuðun bir þeyi arýyorsun sanki.
Kuzeye bakan odalara sokulan rüzgarsýn sen,
kaybolmuþ çocuk peri..
Seni kýþkýrtan arada bir içindeki öteki kiþi,
yýldýzlardan örülü bir hamakken gökyüzü.
Günden güne sarýyor hayatýn boþ býrakýlmýþ sayfalarý.
Gitsen,
/Kendine Dargýnlar Sokaðý’ndan þimdi/
hüznünden aþýnmýþ eþyalar bekler seni.
Nasýl bir acýydý ki o göðsünde hüküm süren
acýrdý elini sürdüðün her þey.
Baktýn ki boydan boya boþluk...
senin olan hiçbir þey yok.
Ýmkansýzý zorlayan akþamdan kaçýrsan da gözlerini,
seni kendine isteyen gecenin yüzünde seyrettin suretini.
Yanlýþ yaþanmýþ kayýp bir mevsimi bekledin.
Günden güne çoðalýrken keder bir ses;
bir dokunuþ bekledin.
/incelikler geçer daha vakit erken/
deyip,
beklerken yüreðinin sokaklarýnda
kendinden büyüttüðün acýlarýn bir bir geçip gittiler.
Baktýn ki,
sana senin kadar yakýn hiç kimse yok.
ara(n)maktan vazgeçtin çocuk peri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.