KARACA KIZ
ah o sen misin
buðday benizli karaca kýz
hâlâ karaca kadar güzelsin
sanki yýllar hiç mi hiç
deðiþtirmemiþ seni
sen Akdeniz olaydýn
ben kýyýnda bir çam aðacý
ay ýþýðý basýnca koyu
sesini duyaydým
gece gündüz ömür boyu
sevdayla coþup dalga dalga
köpük vururken kýyýlara
sana uzanan dallarým
ay ýþýðýnda rüzgârla
tarayaydý tel tel saçlarýný
tozaran suyunda denizinin
gökkuþaðý kuraydýn
’engini de deli gönül engini’
gül yüzünden alaydým
mutluluðun yedi rengini
Þaban AKTAÞ
11.03.2018
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
METEOR YAÐMURU
Ýlkyaz sonrasý aylarda
caretta caretta kaplumbaðalar
yumurtalarýný gömerken
uzayýp giden ipince kumsalda
ne aþklar yaþandý kim bilir
camgöbeði mavi
ultramarin ýssýz koylarda
benzemez hiçbir rüyâya
anlatýlmaz hiçbir masalda
akdenizce seviþmeler
Gecelerde yangýn çýkar
belki bir yýldýz kayar
bir göktaþý çakýlýr yere
bir volkan püskürür
çekirdeðinden maðmanýn
kýrýlýr, çöker fay hatlarý
azgýn boðalar çýkar sulardan
Toroslar Tetis tabanýndan
Alp’lerden, Himalaya’lara
yükselir gülüm ay
Eve’rest’in doruðuna kadar
Aþk þiddetinde deprem sonrasý
gelgitlerin içindeyim
bir tsunami
okyanusça yutar beni dalgalarýn
göz açýp da
bakabilirsem yüzüne gözüne
kar yaðar tenime, üþürüm
bir titreme alýr beni,
yýldýz tozu dökülür
gözlerinde güneþe baktýkça
cemreler düþer, ýsýnýr
havam, suyum; dünyam benim
Akdenizden bir fýrtýna geçer
seviþmeler sonrasý
tatlý bir rehavet çöker
üstüne pudra þekeri ekilmiþ
kahve çekilmiþ
yel deðirmeni gözlerinden
Tarçýn kokusu gelir
bir tabak muhallebi,
fýrýnda sütlaç
aþure gibi piþkin
incir, badem,
kavruk susam
ay yüzüne bakýp
hasret düþlerini
buram buram
gül kokan
karaca gözlerinden
elifiyle okusam
dokunsam tenine
kumullarca sýcak
aþka açýlýr tüm kapýlar
yer gök kucak kucak
’Açýl susam açýl’
ben hep böyle
tatlý sýcak düþler kurarým
bir daha gökten yere
dev bir meteor çakýlýp
yaðmuruna tutulana kadar
Þaban AKTAÞ
12.03.2018 - 11.12