Ben aþkýn kýyýlarýnda yüzdüm Yüzdüm de açýlamadým Boðulmaktan korktum belki de Son anda atladým Yalnýzlýðýmý kimselere söyleyemedim Terkedilmiþ vapurlarda üzgün Bir þekilde yolculuk yaptým Yolculuk iþte denirse Aþkýn çemberinde sadace sadece Balýk tutan adamlarý seyrederek. Geçti ömrüm usulca Bütün anýlarým bavulum da Demir attým uçsuz bucaksýz Þehrin kuytu limanlarýna Unutulmuþ vaziyette Kaç gün kaç gece bilmem Uykusuz kaldým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.