bertaraf etmemiz mi lazým illem kendimizi yaþamak istiyorsak, söylenene göre kýrmýzý ayýn onbeþinde yaðarmýþ umutlar göz gözü görmeyen bir zamanda, yalana da çerçeve dikilmiþ, bir tek asýlmasý kalýyor geriye sonsuzluðun söz geçirilemiyen yarýnlarýna,
ve ertesi, öpücükler yaðdýrsan da ne fayda, yaðmurlar da kaybolurken göz yaþlarýnýn mazisi, kapkapçýçýlara meze gelecek olan, suspuslar neyimize hikaye bizim masallara olduysakta kurban,
hep dedik aslýnda hiçmiþ hiç bir vakit boyutlarýn itirazý olsa ne gezer, cümle alem zýkzaklara eyvallah dürtülen kuytularda,
ne sabah ne akþam ne güzdüz nede gece kazamazlar ki birbirlerinin kuyularýný boþluðun dibi olmayýnca, biz de alet olmuþuz bir nevi teslim alýnarak, bir tek geriye kalan zilleri takýp göbek atmak yandan yandan ne fark eder ha zarar ha ziyan ha ruh ha can eninde sonunda öyle de yokuz böyle de yokuz ölümde aslýnda bir yaþam yaþanýlmayanlara bir isyan...
(Berlin,10.03.2018)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.