ÖZLEM BIRAKTIN YALNIZLIK MATEM'İME...

intihar eyledim sensiz yaþantýmý,
mýsra’larým nehir misali,
vakit günlerden yalnýzlýk,
telefonda ansýzýn kesilen sesin,
hayallerimi geleceðe planlamýþtým sensiz,
gelmenin erdem olduðunu geri dönenlerden öðrendim,
herkes döndü bahar geldi
bir sen eksiksin ey güneþim karanlýk dünyama,
senli masallar yazýyorum boþ kaðýtlara,
ayaklarýnýn deðdiði kaldýrýmlarda koþuyorum,
ellerinin dokunduðu yerlere elimi dokundur’uyorum,
sana gelmemi saðlayacak bir iz di oysa gözlerimin aradýðý,
son mektubundaki kokunda tükendi
sensizliðin de tükenen ömrüm gibi,
kim bilir þimdi hangi þehrin sokaklarýnda arýyorsun huzuru,
etrafýný donatan yabancýlarda kim,
gene o en eski þarkýlara mý döküyorsun hüznünü,
paketimde ki son sigaramý da tüttür’düm dün gece
yýrtýk resmine bakýp içime çektiðim...
bir daha özler mi yüreðim seni,
kime soracaðým sensiz kalan ellerimin yanlýz’lýðýnýn hesabýný,
ben çok feryat ettim mesela,
senli ve sensiz günlere,
çok þey býrakmadýn matem’ime,
adý özlem kokan bir yalnýzlýktan baþka...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: