vakit gece, karanlýðýn en koyu aný ve gece son deminde. buz kesiyor hava, poyraz iliklerime iþlemekte...
vakit gece, ruhumda mezar kazýyor keder, hatýralar buðulanýyor gözlerimde. sis sarmýþ ortalýðý, göz gözü görmüyor. adýmlarým suyun sesine ilerlemekte...
vakit gece, umut, boynu bükük yetim bir çocuk içimde. nehir, hayatla ölüm arasýnda ince bir çizgi gibi akýyor önümde...
vakit gece, hayat yorgun bir tebessüm yüzümdeki derin çizgilerde...
ya kapýlmak akýntýya, ya da bilmiyorum, ne yazýlý kaderimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şahin çınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.