ÖZLEM

Dolunay buðulu camlarýn bekçiliðini yaparken,
Bir gece,
Davetli gibi akýn ediyor hayallerim,
Her biri adeta bilmece,
Ýstisna da olsa,
Bazýlarý çýðlýk atan, sessiz ve ilginç düþünce,
Halimi anlatýyorum;
Tüm gücümle, kalemsiz, özlem defterime,

Günler peþ peþe koþarken,
Sevdiklerimi özlemeye de alýþtým,
Seyrek telaþlar içinde,
Sarmaþ dolaþ sevinç ile kursaðým,
Fersiz tebessümlerim eþliðinde,
Eksik de olmuyor merakým,
Meðer sýska umutlarýmla,
Býkmadan kavga ediyor coþkun duygularým,

Kâh gülüyorum, kâh hüzünleniyorum,
Bir bakýma sahne çok hazin,
Israrlý çabalarla ferahlýk arýyor,
Ümitlerim, doludizgin,
Hoyrat atalet bir yandan halime gülüyor;
Maskeli ve piþkin,
Gelgitler arasýnda fýrtýna kopuveriyor,
Gönlüm aslýnda çok sakin,

Köþe bucak,
Sadece siluetten ibaret kalmasýn etraf,
Kaçacak delik arar sonunda;
Elbet sebep olan taraf,
Bilim derken en baþta;
Cahilin oyununa gelmesin eþraf,
Güzel günler özlem olur,
Artýk kalmaz söylenecek laf,

Çocuklarýmýn sesleri kulaklarýmda çýnlýyor,
Gün doðarken,
Enkazý da özenle toplamak gerek,
Meçhul günleri sayamazken,
Hepsini toparlayan bir damla yaþ süzülür yanaktan,
Koy vermeden,
Ardýndan tebessümlü muhabbet yetiþir,
Çay kahkahayla fokurdarken…
Sosyal Medyada Paylaşın: