ERİŞMEM GEREK
Yeter ey gönül bu kadar zevk sefa,
Gayrý seccademle barýþmam gerek.
Kabeye yönelip günde beþ defa,
Rahman-ül Rahim’le görüþmem gerek.
Rab’býn evinde divanýna çýkýp,
Etmeliyim niyazýmý diz çöküp,
Nefsani duygulara kýlýç çekip,
Þeytan-ül lainle vuruþmam gerek.
Kalp ki tevhit zýrhýyla kapladýðým,
Ýsminle atsýn diye yokladýðým,
Hak yolda halisane topladýðým,
Ecrinle, maksuda eriþmem gerek.
Yunus’un Mevlana’nýn mahlasýyla,
Buluþmalý yüreðim Hüda’sýyla,
Ve Allahümme lebbeyk nidasýyla,
Tavaf edenlerle yarýþmam gerek.
Meskenim olduðunda yerin dibi,
Affeyle ey sonsuzluðun sahibi,
Týpký giydiðimiz ak kefen gibi,
Arýnýp topraða karýþmam gerek.
Fatih Coþgun 07.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.